"వద్దురా బాబు. చచ్చి పోతాం. అసలు ఇప్పుడు రామవరప్పాడు వరకు ట్రాక్ అంటా శుబ్రం చేసారంట" అని నిరుత్సుహపరిచాను నేను. "అవున్రా మాఇంట్లో కిందటి సంవత్సరం వాయదీసారు. పట్టాలెంబడ మళ్లీ కన పడ్డాము అని తెలిసిందో ఇంకా అంతే" అన్నాడు హరి. "సరే రా. మరి మనం single quarters పక్కన ఉన్న కొమ్మలు కొట్టు కోద్దాం అయితే" అని సాయి త్వర పెట్టాడు. మొత్తం మేము ఒక పది మంది చేరి వెళ్ళే సరికి జయ గాడి బ్యాచ్ రక రకాల పరికరాలతో అక్కడ ప్రత్యక్షమయ్యారు. కొంత కిరాతార్జునీయం జరిగిన తర్వాత మా కాలనీ జ్యూరీ వద్దకి వెళ్ళాం అందరు కలిసి. మా కాలనీ లో సాధారణముగా ఇలాంటి తగాదాలు తీర్చడానికి సెంటర్ లో బాబా కూల్ డ్రింక్స్ షాప్ దగ్గర 24x7 కష్టమర్ సర్వీసు అందిస్తూ కొంత మంది కూర్చుని ఉండేవాళ్ళు. వాళ్ళు మా గొడవంతావిన్న తర్వాత సగం సగం తీసుకోమని తీర్పు ఇచ్చారు.
భోగి ఇంకా నాలుగు రోజులు ఉంది అనగా ఒక ఇద్దరు గ్యాంగ్ మాన్లు మా ఇంటి దగ్గర మాధ్యాన్నశుభ గడియల్లో ఒక శ్రేష్టమైన స్లీపెర్ ని మా ఇంటి దగ్గర పడేసి వెళ్ళేరు. మా బ్యాచ్ అంతా ఆ రోజు దాన్ని తాకి మరి తనువూ తీరా అస్వాదించాము. ఇంక నా సంగతి చెప్పక్కర్లేదు. మా లైన్ క్రికెట్ టీం కాప్టైన్ సాయి గాడు మర్నాటి మ్యాచ్ లో ఆల్రెడీ ఓపెనింగ్ బాటింగ్ confirm చేసేసాడు. ఇంతలో తాడికొండ లో చదివే మా అన్నయ్య సంక్రాంతి సెలవలకి ఇక్కడకి వచ్చాడు. వాడికి మా ఫ్రెండ్స్ కి మధ్య అంత సయోధ్యత ఉండేది కాదు. "సరే రా !! రేపు పొద్దున్నే గ్రౌండ్ లో కలుద్దాం అని వెళ్లి పోయారు" మా జనం అంతా. మా వాడికి అప్పట్లో కమ్యునిస్ట్ భావాలూ చాలా ఉండేవి. "అమ్మా !! ఇలా రైల్వే సొమ్ము ఈ భోగి మంటల్లో తగల పెట్టడం ఏమైనా బావుందాఅని తర్కం మొదలు పెట్టాడు. మా వాడు కాలనీ లో ఉండక పోవడం వల్ల మా prestige గురుంచి పెద్ద అవగాహన లేదు. వాడితో ఇలాంటి విషయాల్లో అనవసరంగా తల దూర్చ వద్దని వార్నింగ్ ఇచ్చి మా జనాలు తో మ్యాచ్ గురించి మాట్లాడడానికి హడావుడిగా వెళ్లి పోయాను.
మర్నాడు క్రికెట్ మ్యాచ్ తో తలమునకలు అయిపోయినంత బిజీ. అసలే బాల్ బేట్ మ్యాచ్. చివరకి వాళ్ళ లెగ్ umpire తొండి చెయ్యడంతో మ్యాచ్ కాన్సిల్ అయిపోయింది. గొడవ అవ్వడం తో మా జనాలు చాల సేపు చర్చ చేసాం. సాయంత్రం ఎప్పుడో ఈసురో మంటూ ఇంటికి చేరితే, మా వాడు తలుపు దగ్గరే స్వాగతం చెపుతూ వంకర నవ్వులు నవ్వుతు ఎదురు వచ్చాడు. ఏదో తేడాగా అనిపించి ఒక్కసారి గా ఇంటి వెనక్కి వెళ్లి స్లీపెర్ కోసం చూసాను. "ఇంకేముంది. గుండె గుభేల్మంది". అక్కడ స్లీపెర్ లేదు. "అమ్మా, అమ్మా !! స్లీపెర్ ఏది ?" అంటూ గావు కేకలు పెట్టాను. మా అక్కయ్య ఈ దుర్మార్గం చూడ లేనట్టు గా అక్కడ నించి మౌనంగా వెళ్లి పోయింది. మా వాడి నవ్వులు ఆగట్లేదు. "పాపం !! కాలనీ ఆంజనేయస్వామి గుడి వాళ్ళు ఫెన్సింగ్ వేసుకోవాలి అట. పట్టుకు పోయార్రా", mystery విడతీసింది మా అమ్మ నింపాదిగా. "నాన్నగారే చెప్పారు. గుడి వాళ్ళు అడిగితే కాదనగలరా. ఇంకా 10-12 దాకా ఇస్తారు అట", మా వాడు పరమ సంతోషంగా చెప్పాడు. "అమ్మా !! ఏంటమ్మా. ఇంక రెండు రోజుల్లో భోగి. మీకు ఎవ్వరకి అర్ధం అవ్వడం లేదు", అంటూ కన్నిళ్ళని అతి కష్టం మీద అపుకొంటూ అరిచాను. "అసలు భోగి అంటే ఏమిటో తెలుసా ? ముందరి సంవత్సరం లోని చెత్త ని కాల్చేసి కొత్త వస్తువులు సంపాదించు కోవాలి అని. ఇట్లా మంటలు పందాలు వేసు కోమని కాదు", మా వాడి నోటికి అడ్డు ఆపు లేకుండా పోతోంది. ఇలాంటి వార్తలు ఎంత వేగంగా పాకి పోతాయి అంటే, ఒక గంట వ్యవధి లో మా బాచ్ ఒక్కరు ఒక్కరు గా వచ్చి నన్ను పిలవడం మొదలు పెట్టారు. సాయి గాడి చెయ్యి పట్టుకొని మరి "సారి" చెప్పాను. భోగి మంట మీద ఆశలు ఇంక వదిలేసాం.
నేను, సాయి గాడు మర్నాడు కొంచం ప్రశాంతంగా ఆలోచించడం మొదలు పెట్టాము. "ఏమి చేస్తాము రా. నువ్వు ట్రై చేసావు. కుదరలేదు అంతే", అన్నాడు సాయి నిర్లిప్తంగా. వాడు అంత కూల్ గా react అవుతాడు అని నేను ఊహించలేదు. జయా గాడు సైకిల్ మీద మమ్మల్ని చూస్తూ వెకిలిగా నవ్వుతు వెళ్ళాడు. విషయం వాడికి తెలిసింది అన్నమాట. "ఇంక కాపలా ఎందుకు రా వేస్ట్" అన్నాను నేను. "లేదురా నేను, బ్లడ్ శీను, జిం మనోహర్, ఇంకో ఇద్దరు ఉంటాము లేరా" అన్నాడు సాయి. నాకు వాడు ఇంకా నా ఫ్రెండ్ గా ఉన్నందుకు "మా కాలనీ ఆంజనేయస్వామి" థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ, ఏమైనా నిన్న తప్పుగా మాట్లాడి ఉంటే క్షమించమని లెంపలు వేసుకొన్నాను.
మర్నాడు పొద్దున్నే నాలిగింటికి భోగి మంట మొదలు పెట్టాము. థర్డ్ లైన్ వాళ్ళు ఆల్రెడీ గా రెట్టించిన ఉత్సాహంతో అన్ని పేర్చుకోవడం మాకు కనిపిస్తూనే ఉంది. నాకు ఎలాగు మాది అయిదు ఇంటికి అయిపోతున్దిలే అని సాయి మరియు తదితరులు కు నా వంతు సహాయం అందిస్తూ ఉన్నాను. ఇంకా అన్ని అయిపోయాయి అని అనుకొంటుండగా, మా జనాలు ఎక్కడ నించో అప్పటివరకు ఉన్న దాని కంటే రెండింతలు తీసుకు వచ్చి రెడీ గా ఉన్నారు. మా భోగి మంటలు సమయాల్లో ప్రత్యర్ధి వర్గం నించి ఒకడు సదా గూడచారి తిరుగుతూ ఉంటాడు. నాకు అయితే ఆశ్చర్యం కి అంతు చిక్కట్లేదు. సాయి గాడు చిరునవ్వుతో పని కానిస్తున్నాడు. సర్లే మనం గెలుస్తున్నాము కదా ఎట్లాగు అని నేను కూడా పెద్ద ప్రశ్నలు వెయ్యలేదు. ఇలా థర్డ్ లైన్ వాళ్ళు ఆరు గంటలకే ముగిస్తే, మేము దిగ్విజయంగా కనీసం ఆరున్నర వరకు నడిపించాము. ఎనలేని సంతోషంతో అందరు చప్పట్లు, అరుపులు, కేరింతలు కొట్టుకొంటూ ఇళ్ళకి చేరాము.
మా అమ్మ, అన్నయ్య నేను చేరే సరికి విపరీతమైన కోపంతో ఊగిపోతున్నారు. "రౌడీ వెధవలు మితి మీరు పోతున్నారు కాలనీ లో", అంటూ మా అమ్మ తిట్ల పురాణం ఎత్తుకోంది. నెమ్మదిగా నాకు అసలు విషయం తెలిసింది ఒక గంట తర్వాత. మా ఇంటి వెనకాల ఫెన్సింగ్ లో కుడి పక్క భాగం, సాయి గాడి ఇంటి గేటు, హరి వాళ్ళ ఫెన్సింగ్ లో ఒక చెక్క దిమ్మ క్రితం రోజు రాత్రి ఎవరో కొట్టేసారట. మేమంతా "తెలు కుట్టిన దొంగలు" మయ్యాము అని మీకు వేరే చెప్పక్కర్లేదు అని అనుకొంటా.
No comments:
Post a Comment