Monday, November 7, 2011
కృష్ణం వందే జగద్గురుం
Tuesday, July 12, 2011
అభిప్రాయలు
చాలా మంది "నన్ను అడిగితే సార్" అని మొదలు పెడతారు కాని అడిగే దాక ఆగే మర్యాద లేదా శ్రద్ధ వహించరు.అవతల వాళ్ళు అడిగినా అడగక పోయినా తోచింది చెప్పక మానరు. ఈ రోజుల్లో సోషల్ వెబ్ సైట్స్ లో తమ ఆలోచనలు మరియు అభిప్రాయాలూ తెలియ పరచడం సర్వ సాధారణం అయ్యింది. దీని వలన మంచి లేదా చెడు ఎంతో చెప్పేటంత గొప్ప వాడిని కాకా పోయినా, ఒక సహజమైన సందర్భాన్ని పరిశీలిద్దాము. మనము అందరు ఏదైనా వార్తలు చదివినా లేక చూసినా ఏ విధంగా స్పందిస్తాము ? లేదా ఎవరు అయినా మీతో ఒక విషయం మీద చర్చ చేసినా సరే. దాని తాలూకు ప్రభావం ఎంతో కొంత అవతలి వారిపై ఉంటుంది అన్న సత్యం నిర్ద్వందం. కాగ నిష్పత్తి మారొచ్చు.
ఎవరి గురుంచి అయినా చెడు చెప్పడం ఎంత లోకండి ? రోడ్డున పోయే కుక్కలు కూడా మొరుగు తాయి. దేవుడయితే మరీ ఈజీ ? దిక్కు మొక్కు లేని వాడు కదా ? నేను పదమూడు ఏళ్ళ వయస్సు లో ఇండోర్ కి రైల్ లో వెళ్తూ "రంగ నాయకమ్మ విష వృక్షాలు" ఎదురు కూర్చున్న అయన దగ్గర అరువుచ్చుకొని చదివిన విషయాలు ఇప్పటికి కొన్ని జ్ఞాపకానికి ఉన్నాయంటే కొన్ని సంగతులు చెప్పకనే చెప్పబడతాఎమో. విజ్ఞులు ఆలోచించండి. ఈ రోజున సమాచారం ని లక్షల, కోట్ల మందికి చేరవేసే సాధనాలు ఉన్నాయని ఉన్నత స్థానాల్లో ఉన్న వారు ఇష్టానికి ప్రవర్తించ వచ్చా ?
నిన్న రాత్రి నిద్ర బాగా పట్టిందండి !!మా వీధి చివర కుక్క బాగా మొరుగుతోందండి !!మా కార్ లో ఈ రోజు గ్యాస్ కొట్టిన్చానండినాకు గళ్ళ చొక్కా కంటే పూల చొక్కా అంటే ఇష్టంమొక్క జొన్న పొత్తు కి ఉప్పు కారం అద్దుకొని తినడం ఇష్టంశని అది వారాల్లో స్నానాలు చెయ్య బుద్ది కాదండీ, అసలు ఎందుకు చెయ్యాలి ?ఫ్యాన్ లేకుండా నిద్ర పట్టనే పట్టాడు సుమాసచిన్ కి భారత రత్న ఇవ్వరాదు !! ఇంకా కొన్ని సంవత్సారాలు ఆగాల్సిందే !!
మరి ఎవడికి వాడు వాడి ఇష్టానుసారం భావ వ్యక్తీకరణ జరపలేనప్పుడు ఎందుకండీ ఈ ప్రజా స్వామ్యం, స్వతంత్రం ? దిబ్బలో వేసి కొట్టుకోవడానికా ? అయితే ఒక్క విషయం ఇక్కడ గమనించండి. చరిత్ర లో తమకి అబ్బిన, సిద్దించిన గుణాల ఆధారంగా వారి వారి కాలమానాల్లో ప్రసిద్ది గాంచిన ప్రముఖుల్లో కొద్ది మంది మాత్రమే చిరస్మరణీయులు. కాగ వీళ్ళందరి లో ప్రస్పుటం గా కనిపించేది "ఒదిగి" ఉండగలగడమే. మరియు వీరంతా నోరు, ఒళ్ళు దగ్గర పెట్టుకొన్నవాళ్ళే. కొద్ది కాలం క్రితమే ప్రముఖ మైన విప్లవాలకి కారణమైన సమాచార మనే పదునైన ఆయుధం, అత్యంత ప్రమాదకరం కాగలదన్న చిన్నపాటి సత్యం సమాజం లో ఉన్నత స్తానాల్లో ఉన్నవాళ్ళ కి తెలియదు అని అనుకోగలమా ? ఆలోచించవలసిందే మరి !!
Sunday, May 22, 2011
రామ రావణ - నిరంతర సంగ్రామం
అసలు త్రేతా యుగం అనేది వాస్తవమా లేక మిధ్యా ? మనవ జాతి యొక్క మనుగడ అన్ని లక్షల సంవత్సరాల మధ్య ఉందా ? అప్పటి బౌగోళిక పరిస్తితులు రామాయణ ఇతిహసంతో ఏకీభవించగలవా ? సముద్రంలో సేతుభందనమా ? రాముడు భగవంతుడైతే రావణుడిని మట్టుపెట్టడానికి అంత కష్త పడాల్సి వచ్చింది ? రాముడు మన అందరిలాగా కష్తం వస్తే ఏడ్చాడు. ఆయన్ని ప్రార్ధిస్తే ఏమి వస్తుంది ? వాలి ని చెట్టు చాటు నిండి ఎందుకని మట్టు పెట్టాల్సి వచ్చింది ? రాముడు సీత కన్నా పెద్దవాడా కాదా ? ఒక వేళ పెద్దవాడు అయితే అది ఎలా సంభవం ? ధర్మాతిక్రమణం కాదా ? రామాయణం కవి కల్పన అని నిరూపించడానికి మా దగ్గర కావలసినంత ఆధారాలు ఉన్నాయి. కాదనడానికి మీరు ఎవరు?
అయ్యా బాబోయి !! అమ్మో ఇలా మన ప్రశ్నలకి అంతు దరీ లేదు !! కొన్ని యుగాల కి సరిపడా చర్చ జరుగుతూనే వచ్చింది మరియు ఇంకా బవిష్యత్తులో కూడా కొనసాగుతుంది అని అనడానికి ఏమీ డోకా లేదు. విచిత్రం ఏమిటి అంటే అవతారం చివరి వరకు అయన ఏ కోశానా దైవత్వం ఆపాదించుకోవడానికి ప్రయత్నం చెయ్యక పోగా కేవలం దశరధ తనయుడిగానే తన స్వధర్మాన్ని పాటించడానికే ప్రయత్నం చేసాడు. కాగా రామ అవతరాన్ని చుట్టూ ప్రాప్తి ఉన్న వాళ్ళు విష్ణు స్వరూపం గా గమనించారు, గుర్తించారు, పూజించారు తద్వారా తరించారు. దశరధుడు, వసిష్టుడు, విశ్వామిత్రుడు, గుహుడు, అహల్య, సీత దేవి, అరణ్యం లో భగవంతుని రాక కై తపించిన మునులు, ఋషులు, గురువు మాటని గౌరవించి వేచిన శబరి ఇలా అందరు రాముడు నడిచిన ప్రతి సందర్భంలో ఆయనలో పరమాత్మని దర్శించారు. రాజాజ్ఞ మేరకు పూర్వ పరాలు విచారిద్దామని మాయా స్వరూపం లో వచ్చిన "హనుమ" తక్షణం ఎదురుగా ఉన్నది సకల విశ్వం తపించే జగదభి రాముడని వెను వెంటనే గుర్తించి తన యొక్క నిజ స్వరూపాన్ని దార్చాడు. చివరకి రావణ కుంభకర్ణలు కూడా తమ శరీరాలని విడుస్తూ రాముడి లో విష్ణు స్వరూపాన్ని దర్శించి పుణ్య లోకాలని చేరుకో గలిగారు. అయితే అందరూ రావణ వధ అయ్యేవరకు ఈ విషయాన్నీ గోప్యంగానే ఉంచారు.
రామ అవతారం కేవలం రావణ కుంభకర్ణ తదితర రాక్షస నిర్మూలనమేనా లేక మరి ఏదైనా ప్రయోజనమని ఆశించి వచ్చిందా ?ఒక్క మానవ జన్మ లో సంసారంలో ఉంటూ స్వ ధర్మాన్ని పాటిస్తూ ముక్హ్తి సాధన సిద్దిస్తుందా లేక అది ఒక అభూత కల్పనా అన్న సంశయాన్ని పటాపంచలు చేస్తూ సాధ్యాసాధాలు నిరూపిస్తూ ధర్తి లో నిలబడ్డాడు. నిర్గుణ, నిరాకర, నిరాధారం అయిన ఆ భగవత్ స్వరూపం మానవాళి యొక్క మార్గ నిర్దేశం కోసం అన్ని భరిస్తూ, పాంచ భౌతిక స్వరూపం తీసికొని అవతారం యావత్తు ప్రకృతి కట్టుబాట్లు కి లోబడి కార్య సాధన ని సాధించాడు. రాముడు యొక్క గుణగణాలు, విశేషాలు ఏమిటో మనం మరెక్కడో వెతకాల్సిన పని లేదు. మారీచుడు రావణాసురిడితో సంభాషిస్తూ "ధర్మానికి పోత పోస్తే వచ్చే విగ్రహమే రాముడు" అంటూ అతని కుట్రాలోచానికి అడ్డం వేయడానికి ప్రయత్నం చేస్తాడు. రామాయణం యావత్తు చుట్టూ ఉన్న ప్రకృతి సర్వం రామ కార్యం నిర్వహించడానికి ప్రతి క్షణం తపించింది, తల్లడిల్లింది. రామావతారం మొత్తం అధర్మాన్ని ఎక్కడ సహించలేదు. కుదిరిన చోట క్షమా గుణాన్ని భోదించింది అట్లాగే అతిక్రమణ ని శిక్షించింది. సులభ మార్గం లో లభించే ఐశ్వర్యాన్ని తూలనాడింది. జాబాలి వంటి మంత్రులు రాజాపేక్ష చూపిస్తూ జరిపిన అవైదిక సంభాషణలని ఖండించింది. చిన్న పెద్ద తారతమ్యం లేకుండా అందరి మాటని ఆదరించే గుణాన్ని మానవాళి కి ఆవిష్కరించింది.
ఆనాటి నిండి రామ నామం యొక్క మహత్తు ని నమ్మిన వారు మననం చేసారు. పారాయణలు నిరంతరం జరిపారు. మనసా వాచా కర్మణా రాముని తత్వాన్ని అవలంభించారు. ఇంత కష్టం మనకేందులే అనుకొన్న వారు, రాముడు అభూత కల్పనే అని వాదనలు జరుపుతూ వస్తున్నారు. నమ్మినప్పుడు కొలువు బంగారమై వారి వారి మనస్సుల్లో రామత్వాన్ని నింపాడు ఆ సాక్షాత్తు శ్రీ రామ చంద్రుడే. "రాముడు ఎవడులే" అనుకొన్న ఆలోచనలు రావణ ప్రవుత్తికి దారి తీస్తూనే ఉన్నాయి. ఏది ఏమైనా ఈ రామ రావణ సంగ్రామం ఈ జగత్తు ఉన్నంత వరకు ఇలా కొన సాగ వలసిందే !!
Sunday, May 15, 2011
బ్లాగానందం
ఏముందండి !! అంతా మామూలే. విపరీతమైన బిజీ అయిపోయాం సార్ !!
ఏంటి ?? ఈ మధ్య ఏమి వదలట్లేదు ? రానీయండి సార్
ఎంటవి?
అవే సార్ !! బ్లాగులు
***********************************************************************************************
ఏంటి సత్య గారు !! వ్రాసార ? కొత్తగా ఏమైనా ?
అంటే వరల్డ్ కప్ కదండీ !! బాగా దగ్గర ఉండి గెలిపిస్తున్నాము !! ఇది ఇంపార్టంట్ కదా !!
కంపుల్సరీ కదండీ మరి !! సెహ్వాగ్ గాడికి మనం కుర్చీ లో లేకపోతె, అస్సలు బాట్ లేవదు తెల్సా ?
అబ్బ!! నిజమా ? అస్సలు కొంచం ఛాన్స్ ఇస్తే వదలరు గా!! దూసుకెళ్ళి పోటమే !!
ఏంటీ నమ్మరా ? బంగ్లాదేశ్ మీద 175 ఎలా కొట్టాడు అనుకొన్నారు ? కావాలంటే మా ఆవిడని అడగండి ?
***********************************************************************************************
తెలంగాణా మీద మీరు వ్రాసింది చాల బావుంది అండి !! ఏంటి మళ్లీ ఏమైనా వ్రాసార ?
ఇంకా లేదు సార్ !! ఉగాది సెలబ్రేషన్స్ తో బాగా బిజీ అయిపోయాము కదా !!
ఏంటీ మీరు బ్లాగ్లు వ్రాస్తార ? దేని మీద పోలిటిక్స్ మీదా?
అవునండి !! మనసుకి ఏది తోస్తే అది ?
మరి లింక్ పంపండి !!
పంపానండి, ఇది వరకు !! మళ్లీ కావాలి అంటే పంపుతా !!
ఓహ్ అవునా !! కరెక్టే నండి !! అదే లింకా ఇంకా ?
అవునండి !! మళ్లీ ఇంకో సారి పంపుతా
***********************************************************************************************
సత్య గారు !! ఆ మధ్య లో ఏదో వ్రాసారు !! ఇంకా వ్రాస్తున్నారా?
ఏదో సార్ !! మీ దయ !! ఎప్పుడైనా వీలుంటే వ్రాస్తున్నాను.
అవునా ?? వెరీ గుడ్ !! వేటి మీద వ్రాస్తారు ?
ప్రత్యేకంగా ఇది అని ఏమి లేదండి !! ఎలా వీలు అయితే అట్లా !!
ఈ సారి నించి మీరు ఏమి చేస్తారంటే, ఏమైనా వ్రాశారనుకోండి... అప్పుడు నాకు ఒక మెయిల్ కొట్టండి, లింక్ పెట్టి
తప్పకుండా అండీ !!
***********************************************************************************************
మనకి ఇండియా లో అనుకోండి !! ఏవో ఒకటి జరుగుతూ ఉంటాయండి. ఇక్కడనుకోండి.... ఏమి ఉంటుందండి ? ఈ
రోజు కి నిన్నటికి పెద్ద తేడా ఏమీ ఉండదు కదా !!
కరెక్ట్ సార్ !! ఇక్కడ అంతా Monday - Friday లైఫ్ కదండీ !!
రొటీన్ లోంచి బయటకు రావాలంటే చాల ప్రయత్నం చెయ్యాలండి !!
మరి అయితే ఇండియా కి వెళ్లి పోండి సార్ !! అక్కడ అయితే సినిమాల్లో ట్రై చేయచ్చు సార్ !!
అంత సీన్ లేదు లెండి బాబు !!
అట్లా కాదు సత్య గారు !! ఇలాంటి లైఫ్ చేంజ్ మొమెంట్స్ ని మిస్ అవ్వకూడదు సార్ !!***********************************************************************************************
Wednesday, April 27, 2011
చరిత్ర మరో సారి
- ఉద్యమం కనీసం ఒక సంవత్సర కాలం సాగింది. ఇంకా మరెంత కాలం సాగుతుందో చెప్పలేక పోతున్నాము.
- ఉద్యమ సారూప్యం ఏ విధంగా ఉన్నా ప్రజా బలం ఉందన్న సత్యాన్ని గమనించాలి.
- గతం లో ఈ ఉద్యమం వికృత రూపం తీసుకొని ఉన్నా పూర్తి స్తాయి లో ఇది రూపు మాపడం లేదు. (చెన్నా రెడ్డి నాయకత్వం లో సాగిన ఉద్యమం తో కలుపుకొని)
- తమ అవకాశాలని వేరే ఎవరో పూర్తి స్తాయి లో తన్నుకు పోయారు అని తెలంగాణా ప్రజలు బలంగా విశ్వసించబట్టి.
డిసెంబర్ 1950 లో సర్దార్ వల్లభ్భాయ్ మరణించారు. నెహ్రు ప్రధాన మంత్రి పదవి తో పాటు కాంగ్రెస్ పార్టీ అధ్యక్ష పదవి బాధ్యతలు కూడా స్వీకరించారు. మరో దశాబ్దం వరకు నెహ్రు అనుకొన్న ఇండియా తీర్చి దిద్దబడడానికి సంసిద్ధం అయ్యింది. ప్రభుత్వ నిర్వహణ, పార్టీ వ్యవహార శైలి ఇలా దాదాపు అన్ని. కాని అనుకోకుండా జరిగిన కొన్నిసందర్భాలు నెహ్రు గారికి పంటి కింద రాయి లాగ, కంటి లో నలుసు గా మారాయి. అందులో ఒకటి....
Friday, March 4, 2011
భారత ఉపఖండం లో క్రికెట్
Monday, February 21, 2011
పొగడ్తలు
Wednesday, February 9, 2011
సుగ్రీవ విజయం
మళ్లీ మన అందరిలాగానే రాముడి ని నిందిస్తాడు. సరే రాముడు వాలి మరియు సుగ్రీవుడు మధ్య వైవిధ్యం ఎందుకు గమనించలేక పోయాడో అనేది మరొక ధర్మ సూక్షం అనుకోండి. (ప్రాజ్ఞులు చెప్పిన ప్రవచనాలు చాల అందుబాటులో ఉన్నాయి, మీకు నిజముగా తెలుసు కోవాలి అంటే). ఈ సారి సుగ్రీవుడు సంపూర్ణ శరణాగతి చెయ్య గలుగుతాడు. ఇది చెయ్యగలిగిన వాడి మానసిక దృక్పదం ఈ విధం గా మారుతుందో అయన మళ్లీ వాలిని యుద్దానికి పిలవడానికి వెళ్తున్నప్పుడు జరిగిన విషయాల వర్ణన ని గమనిస్తే తెలుస్తుంది.
సుగ్రీవుడు ఈ సారి మార్గ మద్యం లో గతం లో మహాత్ములు నివసించిన ప్రదేశాలు ప్రస్పుటం గా కనపడతాయి. వాటిని దాటుతున్నప్పుడు వారి వారి సత్ప్రవర్తన ని మననం చేసికొంటూ అత్యంత భక్తీ శ్రద్దలతో స్మరిస్తాడు. ఇది ఒక మనిషి లో పాజిటివ్ అవుట్లుక్ ఉంది అన్నదానికి నిదర్శనము కాదా!! ఈ చిన్న మార్పుతో విజయలక్ష్మిని వరించిన సుగ్రీవుడు ని గమనిస్తూ మన జీవితాలని కూడా తీర్చు దిద్ది కోవచ్చు అన్న ఆలోచన తో ఈ పోస్ట్ వ్రాస్తున్నాను.
Friday, February 4, 2011
నమ్మకాలు - భయాలు
పోనీ ఆధునికులు, అభివృద్ధి చెందిన దేశాల్లో కూడా ప్రజలు వేరే విధం గా ఆలోచిస్తారు అని అనుకోవడానికి లేదు. సామాన్యమైన పరిస్తితుల్లో తాము విశ్వసించిన వాటిని తప్పేమో అని ఎవరు అయినా బయటికి అంటే దాన్ని దారుణంగా అణిచి వేసిన సంభందాలు ఎన్నో ఎన్నెన్నో !!
ఆశ్చర్యమైన విషయము ఏంటి అంటే మీరు నమ్మిన విషయము ఇంకొక ప్రాంతం లో కాని సమాజము లో కాని కాలమానము లో పూర్తిగా విరుద్దం అని తెలిస్తే సామాన్యంగా మూర్ఖత్వం ప్రబలుతుంది. బహుశా ఒక శకం మారాలి ఏమో పరిస్తితులు మారటానికి. అందుకే సమాజం లో పెద్ద పీట లో ఉన్న వాళ్ళు ఇలాంటి సున్నితమైన విషయాల్లో బహు జాగ్రత్త వహించే వాళ్ళు. కొన్ని classified files లో భయంకర నిజాలని అత్యంత గోప్యం గా ఉంచడాన్ని నేను అయితే గొప్ప సమాజ సేవ గానే భావిస్తాను. కొంత శాంతి ఏర్పడినప్పుడు తగు జాగ్రత్త వహించి ప్రజ కి ఇవ్వడాన్ని సమర్ధించాలి అనుకొంటా. ఇవ్వాళ్ళ ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లో సామాన్యమైన ప్రజలు ఇంత మీడియా అత్యుత్సహమును చూపడాన్ని "దేశ ద్రోహం" గా చాల మంది పరిగణించడం లో తప్పు ఏమీ కనపడ్డం లేదు.
ఈ యొక్క మానసిక అడ్డంకులు ఏ స్తాయి లో అయినా ప్రబల వచ్చు. వీటిని ఏ మనిషి అయినా ఒక జీవిత కాలం లో అధిగమించ వచ్చు లేదా ఆ సంఘర్షణ లోనే సతమతం అవ్వ వచ్చు. మీ యొక్క నమ్మకాలు జీవితాలని ఉద్దరించవచ్చు లేదా మౌడ్యం లోకి నెట్టేయ వచ్చు. కొంత మంది విపరీత ధోరణి, కాల యాపన, వృధా వైరాలు, కార్పణ్యాలు, వ్యగ్రతలు ఇలా ఎన్నో జాడ్యాలకు గురి అవ్వడం చూస్తూ ఉంటాము.
అలాగే ఇంకో తీరు ఏంటంటే, మీరు నమ్మే సిద్ధాంతం తప్పు అని పని కట్టుకు చెప్పడం వల్ల కొంత మందికి చాల సంతృప్తి ని ఇస్తుంది ఏమో. పోనీ శాస్త్ర పరమైన సిద్దాంతి కరణ జరిగిన తర్వాత ఇలాంటి విమర్సాత్మక మైన ధోరణి నప్పుతుందేమో కాని అల్లా టప్ప గా మాట్లాడే వాళ్ళని సమాజ విద్రోహులు గానే పరిగణించాలి. "నిజం నిలకడ మీద తేలుతుంది" అన్న మాట అక్షర సత్యం కాదా. ఇవ్వాళ్ళ రోజున వాళ్ళ వాళ్ళ అభిప్రాయాలని మాటల గారడీ తో తిమ్మి ని బొమ్మి చేసి ప్రజల మీదకు రుద్దే మహాను భావులని చూసిన తర్వాతే భూమి ని పిచ్చి పిచ్చి గా పరిశోదన చేసి వయస్సు కనిపెట్టే ప్రయత్నం ని మానవాళి అందరు హర్షించ వలసిన విషయమే !!! ఇంకా ఇలాంటి నిజాలు ని మరింత నిజమని చెప్ప్పే ప్రయత్నాలు అన్ని చూసి "చాల రోజులు నించి ఇలాంటివి చూసాను" అని మనమందరూ నిలబడిన భూ దేవి ఎన్ని రోజులు నించి చెపుతోందో తెలియాలి కదా.
Monday, January 31, 2011
మా రైల్వే కాలనీ క్రికెట్ - Rules of Engagement
********************
మొన్న వరల్డ్ కప్ ఫైనల్ లో సరి సమానం గా స్కోర్ అయినప్పుడు , మేధావులు ఏమీ చేయాలో తెలియక తలలు బద్దలు కొట్టుకొని , ఎవడు ఎక్కువ బౌండరీలు కొడితే వాడిని విజేత గా ప్రకటిస్తున్నాం అని చేతులు దులిపేసుకున్నారు, తద్వారా సమస్త ప్రజానీకం చేత అక్షింతలు కూడా వేయించుకున్నారు. ఇవ్వాల్టి రోజున ICC వాళ్ళు వచ్చి వాళ్ళిష్టం వచ్చినట్టు రూల్స్ అన్ని తిరగ రాస్తూ ఉంటే, మా కాలనీ లో మేధావులు ఏనాడో ఉచితంగా చేయగలిగిన దానికి వీళ్ళకి ఇంతేసి డబ్బులు ఎందుకు దండగ అని అనిపించక మానదు.
మేము మా రైల్వే కాలనీ లో అడినదే అసలు సిసలు క్రికెట్ అండి !! నాకు గుర్తు ఉన్నంత వరకు మచ్చుక్కి కొన్ని మీతో మనవి చేస్తాను.
- మాకు ఫీల్డింగ్ చేసే అప్పుడు రెండు పోసిషన్స్ సెట్ అయిపోయి ఉండేవి. ఒకటి వికెట్ కీపెర్, మరొకటి bye వికెట్ కీపెర్. వికెట్ కీపెర్ కి మాములు gloves వేసికొని ఉంటే bye వికెట్ కీపెర్ మాత్రం హవాయి చెప్పులు తగిలించు కొని ఉండేవాడు. వీడు సాధారణముగా టీం లోకల్లా చిన్నవాడు కానీ, కొత్త గా వచ్చిన వాడు కానీ లేదా బాల్ డబ్బులు ఎగ్గొట్టిన వాడు కానీ అయిఉంటాడు.
- వికెట్ కీపెర్ మరియు bye వికెట్ కీపెర్ కనక ఒక లైన్ లో నిలబడ్డారు అంటేఅంపైర్ ఆ బంతి ని "నో బాల్" గా డిక్లేర్ చేస్తాడు. అటువంటి మహత్తర క్షణాల్లో ఒక బౌలర్ అతి కష్టం మీద బ్యాట్సమెన్ ని క్లీన్ బౌల్డ్ చేసి నెత్తి నోరు బాదుకొన్నా చేయగలిగింది ఏమీ లేదు.
- బౌలర్ ఎటువైపు నించి ఏ చేత్తో బౌలింగ్ చేయ్యపోతున్నాడో అంపైర్ కి తెలియచెయ్యడాన్ని "గార్డ్" చెప్పడం అని అంటారు. ఈ నియమం బౌలర్ కనక పాటించ లేదనుకోండి, ఆ బాల్ నో బాల్ అయి కూర్చుటుంది. అయితే తర్వాతి బాల్ కి కూడా చెప్ప లేదు అనుకోండి, అప్పుడు కూడాఅంపైర్ అతని తప్పు చెలియ చెయ్యడు. మళ్లీ ఆ బంతి ని "నో బాల్" గానే ప్రకటిస్తాడు. అప్పుడు కెప్టైన్ కలగ చేసుకొంటే "మీ వాడికి గార్డ్ చెప్పాలని ముందు చెప్పమ్మా" అంటూ గీరగా సమాధానం చెప్తాడు.
- సాధారణంగా లెగ్ అంపైర్ బాటింగ్ టీం నించి ఉంటాడు. ఒక్కొక సారి ఈ లెగ్అంపైర్ మారే కార్యక్రమం లో బాటింగ్ టీం వాళ్ళు తగిన సమయం లో వాడిని పంపడం మర్చి పోతారు. ఈ విషయాన్ని పసిగట్టిన ఫీల్డింగ్ టీం వాళ్ళు బంతి తీసుకు వచ్చి స్టంప్స్ ని పడగొడతారు. ఇప్పుడు ఫీల్డింగ్ టీం వాళ్ళు బాట్స్మన్ లేదా రన్నర్ లలో ఎవరో ఒకరిని అవుట్ చెయ్యవచ్చు. పాపం అవుట్ అయిన వాడు టీం కెప్టైన్ ని ఏమి బూతులతో సత్కరిస్తాడో మీకు మళ్లీ చెప్పక్కర లేదు అనుకొంటా.
- ఇదే రూల్ లెగ్అంపైర్ బాట్స్మన్ కి లెగ్ సైడ్ కాకుండా ఆఫ్ సైడ్ లో ఉన్నాడు అనుకోండి అప్పుడు కూడా ఫీల్డింగ్ టీం వాళ్ళు గుంట నక్కల్లాగా వచ్చి బాట్స్మన్ ని నిర్ధాక్షిణ్యం గా అవుట్ చేసేస్తారు. ఇదే విధానానికి బలైన లెఫ్ట్ హ్యాండ్ బాట్స్మన్ పాపం ఎందరో !!
- అవుట్ అయిన బాట్స్మన్ బౌండరీ లైన్ ని దాటినా తర్వాత కాని నెక్స్ట్ బాట్స్మన్ లోపలి వచ్చాడు అనుకోండి అప్పుడు అతను ఒక్క బాల్ కూడా ఆడకుండా స్టంప్ అవుట్ చేయ వచ్చు.
- చాల సందర్భాల్లో బాటింగ్ ఆర్డర్ కోసం ప్రొఫెషనల్ టీమ్స్ తెగ కష్ట పడుతుంటారు. మా కాలనీ లో అది చాల ఈజీ. ఎవడు బాల్ కోసం ఎక్కువ డబ్బులు ఇస్తాడో వాడు ఓపెనింగ్ బాట్స్మన్, తర్వాతే ఎవడైనా !!
జై హింద్ !!
Sunday, January 30, 2011
నటన రాని అగ్ర నటులు
- సినిమా లో ముఖ్య నటి నట వర్గం ని మొత్తం మీద హీరో నే నిర్ణయిస్తాడు.
- హీరో యొక్క సామర్ధ్యం ని బట్టి, అతని కన్నా నటన కొంచం అయినా వచ్చిన వాళ్ళని చిన్న చిన్న పాత్రలకి లేక తమ ని ఇంకా ఎలివేట్ పద్ధతి లో తగిన జాగ్రత్త డైరెక్టర్ తో సహా కలిసి తీసుకొంటారు.
- అన్నిటి కన్నా ముఖ్యంగా హీరోయిన్ తెలుగు మాట్లాడం రాని అమ్మాయి అవ్వాలి. చెప్పా కదా మన హీరో గారు ముందర ఎక్కువ నిడివి లో కనిపించే వాళ్ళు నటన తప్ప మిగతా అన్నిటిలో సమర్ధులు అయ్యి ఉండాలి అని.
- ఒక్క కమెడియన్ తప్ప మిగతా ఆర్టిస్ట్లు అందరు పక్క రాష్ట్రాలు వాళ్ళు అయి ఉండాలి.
- డబ్బులు పెట్టె నిర్మాత ఒక పెద్ద supplier మాత్రంగా మిగిలి ఉండాలి.
- హీరో గారి కి ఇష్టమైన ప్రదేశాల్లో పాటల చిత్రీకరణ జరిగే విధం గా తగు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి.
Wednesday, January 26, 2011
విలువలు
"ఏమోయ్ !! నీళ్ళు రావడం లేదు. చెప్పవా రాత్రి owner కి పొద్దున్నే వెళ్తున్నాము. మోటర్ వెయ్యడం మరవద్దు అని" గావుకేక పెట్టాను. ఉలిక్కిపడి లేచింది మా ఆవిడ. "చెప్పానండి. రావట్లేదా నీళ్ళు ?" కళ్ళు మూతలు పడుతుంటే అతి కష్తం మీద మాట్లాడింది సతీమణి. "అబ్బా !! ఈయనతో చచ్చే చావు వచ్చింది. ఎప్పుడైనా పొద్దున్నే వెళ్ళాలి అంటే అప్పుడే ఈ పెంట పెడతాడు, ఇంట్లో ఏమైనా ఉన్నాయా నా వరకు సరిపోయేంత వరకు" కొంచం కంగారు గా అడిగాను. ఆవిడ ఆ బిందె, బకెట్ లో నించి మిగిలనవి కొన్ని అయిన వరకు సర్దింది. "ఛీ ఛీ వీళ్ళకి పక్క వాళ్ళు అంటే కొంచం విలువ కూడా లేదు" అంటూ సణుగుతూ ఏదో కాకి స్నానం కానించి బయట పడ్డాను.
సన్యాసి రావు బ్యాంకు లో ఆఫీసర్ గా ప్రమోషన్ మీద ఈ మధ్యే కాకినాడ నిండి హైదరాబాద్ కి వచ్చి ఇప్పుడు ఇప్పుడే సెటిల్ అయ్యే ప్రయత్నం లో ఉన్నాడు. ఈ రోజు తన చిన్న అమ్మాయి స్కూల్ అడ్మిషన్ కి తన దూరపు చుట్టం ఫ్రెండ్ ఈ ఏరియా కి corporator కావడంతో కొంచం recommendation కోసం బయలు దేరుదాము అని ప్లాన్. చెప్పులు వేసుకుంటూ ఉండగానే సెల్ మోగింది. "బయలు దేరరా, సుబ్బా రావు గారు చాల నిక్కచ్చి గా ఉంటాడు టైం అంటే", హడావుడి గా అన్నాడు మా బావ మరిది కజిన్ సురేష్. "ఒక్క పదిహేను నిమిషాల్లో ఉంటానండి" ఆటోలు దొరకవేమో అన్న భయాన్ని దాచుకొంటూ చెప్పాను.
ఇల్లు కొంచం మెయిన్ రోడ్ దూరం ఉండడంతో ఆటో లు దొరకడం లాటరీ కన్నా ఘోరం. నాలుగు అడుగులు వేసాడో లేదో అదృష్టం కొద్ది ఆటో సౌండ్ వినపడింది. "బాబు !! దిల్ సుఖ్ నగర్ ఆతా ?" సాధ్యమైనంత శ్రావ్యంగా అడిగాను. హైదరాబాద్ లో ఆటో వాళ్ళు అడిగే విధానం కి చాల ప్రాధాన్యం ఇస్తారు. నచ్చక పొతే అటుకేసి వెళ్తున్నా వాడు ఖాళీ గా వెళ్తాడు కాని బేరం ని ఖాతరు చెయ్యడు. "నై ఆతా" అంటూ రాజ కుమారుడు శ్వేత అశ్వాన్ని స్వారి చేసి నట్టు గా ముందరకి కదల పోయాడు. "బాబు !! కనీసం మెయిన్ రోడ్ వరకు వస్తావా" పూర్తిగా బతిమలుతున్నట్టు గానే అడిగాడు. ఏ కళ మీద ఉన్నాడో కాని "తీస్ రుపయ్యా" అన్నాడు. అయిదు నిమిషాల నడక అయినా కాని తప్పక ఎక్కాను. కడుపు మండుతున్నా ఏమీ మాట్లాడకుండా తర్వాతి ఆటో వాడిని ఎలా బుట్టలో వెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాను. మాములు గా మొత్తం కలిపి ముప్పై రూపాయలు అయ్యే ఆటో ఖర్చుకి డెబ్బై రూపాయలు చెల్లించి సుబ్బా రావు గారింటికి అనుకొన్న దానికన్నా అయిదు నిముషాలు లేట్ గా చేరుకొన్నాను. "ఏంటండి ఆలస్యం ? అయన కి అసలే కోపం ఎక్కువ" అంటూ సురేష్ కంగారు పెట్టాడు. "ఛీ ఛీ ఈ ఆటో వెధవలకి జనాలు అంటే కొంచం విలువ కూడా లేదు అండి. డబ్బు ఎలాగు కాజేస్తారు మళ్లీ మంచిగా కూడా మాట్లాడలేరు " అన్నాను కొంచం చిరాగ్గా. "సరే సరే !! వాళ్ళ గురుంచి తెలిసిందే కదా !! పదండి, పదండి" అంటూ పరుగు లాంటి నడక తో గేటు తీసుకొని లోపలి కి వెళ్ళాం. "బావున్నారా" అంటూ సుబ్బారావు గారి సతీమణి అనుకొంటా స్వాగతించారు మమ్మల్ని. "పర్వాలేదండి. ఈయన సన్యాసి రావు గారని మా చుట్టమండి" అంటూ పరిచయం చేసాడు. ఆవిడ నన్ను పలకరించే ముందరే "సుబ్బారావు గారు కలవ మన్నారండి" అని అసలు విషయానికి వచ్చాడు. "అవునా !! అయన ఇంతకు ముందరే మార్నింగ్ వాక్ కి వెళ్లారు అండి. కూర్చోండి అయినా" అంటూ మమ్మల్ని కూర్చోపెట్టింది.
మాకు చెప్పిన టైం కి ముఫై నిమిషాల తర్వాత సుబ్బారావు గారు నెమ్మదిగా వాళ్ళ కుక్క తో సహా వచ్చారు. "మనకి ఢిల్లీ పబ్లిక్ స్కూల్ కమిటీ చైర్మన్ బాగా క్లోజ్ అండి. వాడు మనం వారానికి కనీసం ఒక్క సారైనా కలవసిందే" అంటూ ఇంకో పదిహేను నిమిషాల సోత్కర్ష తర్వాత "చూద్డామండి" అంటూ పస లేని భరోసా ఇచ్చాడు. పొద్దున్నే నా పని మీద బయలు దేరి వచ్చిందందుకు గాను మరో వంద రూపాయల బిల్ చెల్లించి ఇద్దరం కల్సి స్వాగత్ లో టిఫిన్ కార్యక్రమం కానిచ్చాము. "ఏంటండి !! ఈయన కి తన టైం తప్ప పక్కవాళ్ళ టైం అంటే కనీసం విలువ ఉండదా" అని గునిసాను. "పని మనది కదండీ. చూద్దాము" అంటూ సురేష్ secratariet వైపు కి తన స్కూటర్ ని మళ్ళించాడు. నేను కూడా నా బ్యాంకు కి టైం అవుతూ ఉండడంతో బస్ స్టాండ్ వైపు కి కదిలాను.
ఇవ్వాల్టి రోజుల్లో బ్యాంకు లో ఉద్యోగం అంటే కనీసం ఒక నలబై చేతులు ఉండాల్సిందే. ఓపెన్ కౌంటర్ సిస్టం వచ్చిన తర్వాత బల్ల చుట్టుతా మూగే కష్టమర్లతో వేగాలి.
ఆఫీసు నించి సుమారు ఆరు ఇంటి సమయం లో బయట పడి ఇంక ఓపిక లేక ఆటో లో ఇంటికి బయలు దేరాను. వచ్చిన కొద్ది రోజుల్లోనే హైదరాబాద్ లో తొందరగా BP పెరగకుడా ఉండాలి అంటే ఆటో వాళ్ళ తో ఎంత తక్కువ మాట్లాడితే అంత మంచిది అన్న ధర్మ సుక్ష్మం తెలుసు కొన్నాను. మెయిన్ రోడ్ లోనే దిగి
కొంచం నడిచి ఊసురూ మంటూ ఇంటికి చేరాను. గేటు దగ్గర మా ఓనర్ కనపడితే, "బావున్నారా సార్ !! సార్ పొద్దున్నే నీళ్ళకి కొంచం కష్టం అవుతోంది అండీ. రాత్రిళ్ళు మోటర్ వెయ్యడం మర్చి పోవడం మర్చి పోకుండా ఉంటారా" అంటూ వీలు అయినంత నెమ్మదిగా చెప్పాను. దానికే అయన మొహం మాడ్చుకొని, "ఇప్పటికి మూడు సార్లు చెప్పారు అండీ మీ మిస్సేస్స్ గారు. మళ్లీ మీరు చెపుతున్నారు ఇప్పుడు" అంటూ స్కూటర్ లో అక్కడ నించి కదిలి వెళ్ళిపోయారు.
"ఛ ఛ !! ఎం మనుషులో ఏంటో !! పక్కవాడికి కనీసం విలువ కూడా ఉండదు" అనుకొంటూ లోపలికి చేరాను. ఈ సారి ఒక నిండు బకెట్ నీళ్ళతో స్నానం చేసి భోజనం చేస్తూ ఉంటే, "ఏమండి !! దొరికిన్దనుకొన్న పని మనిషి లాస్ట్ లో రానని చెప్పింది. కధ మళ్లీ మొదలుకి వచ్చింది. మళ్లీ వెతుకు లాట మొదలు పెట్టాలి" అనింది నా సతీమణి.
"ఏమండి !! కాకినాడ నించి transport వాళ్ళు పోగొట్టిన మన కుర్చీలు మరియు బీరువా తాలూకు డబ్బులు ఇవ్వడం కుదరదు అట. కావాలి అంటే వాళ్ళ కోచిన్ లో ఉన్న హెడ్ ఆఫీసు కి కంప్లెయిన్ చేసుకో మన్నారు", అంటూ బాడ్ న్యూస్ ఒకటి తర్వాత ఒకటి బయట పెట్టింది మా ఆవిడ.
"అబ్బా !! ఈ దేశం లో కష్ట పడకుండా అసలు ఒక్క పని అయినా అవడం నా ఈ జన్మ లో చూస్తానా. ఎవడి పనులు వాడు సక్రమంగా పని చేస్తే జనం కి ఇన్ని కష్టాలు ఉంటాయా. అయినా వీళ్ళని అని లాభం లేదు, యధా రాజ తధా ప్రజా !! వాళ్ళే అలా ఉంటే మిగతా జనాలు ఏమి చేస్తారు" అని ఒక చిన్న సైజు lecture మా ఆవిడ కి దంచి ఇంక బాగా నిద్ర రావడం తో పడుకోవడానికి మంచం మీద వాలా. కొంచం నిద్ర పడుతోంది అన్న సమయం లో పొద్దున్న బ్యాంకు లో వాళ్ళ అమ్మ తో సహా నిలపడ్డ ఎకౌంటు ఓపెన్ చెయ్యడానికి వచ్చిన కుర్రాడు మరియు DD మార్పించడానికి వచ్చిన పెద్దాయన సడన్ గా నా కళ్ళ ముందర కన పడ్డారు. ఇబ్బంది కరమైన ఆలోచనలు పక్కకి తోసేసి పడుకోడానికి మళ్లీ ప్రయత్నం మొదలుపెట్టా.
పింగళి వారు
ముందుగా ఒక్క మాయబజార్ లోనే వాడిన వాక్య నిర్మాణం సరి కొత్త నిఘంటువు కి మల్లె ఇంకా తన సేవలు అందిస్తూనే ఉంది.
"ఎవరు పుట్టించకుండా మాటలు ఎలా పుడతాయి" అని రహస్యం భేదిస్తాడు ఘటోద్గజుడు.
"శశిరేఖ కనికట్టు ఏమైనా నేర్చిందా లేక నా కన్ను ఏమైనా చెదిరిందా" పాచిక పారని శకుని మామ.
"పండితులు అంటూ సుద్ద మొద్దులు తయారు అయ్యారు" అంటూ ఎద్దేవా.
"భళి భళి భళి ఓ దేవా !! బాగున్నదయా నీ మాయ" అన్న జానపద తత్త్వం.
"ఇదిగో శశి, నీ బావ సత్యవంతుడై వచ్చాడు" అంటూ అభిమన్యుడిని ఉద్దేశిస్తూ కృష్ణుడు జరగబోయే పరిణామాలు చెప్పబోతే "అయితే మా శశి సావిత్రి అవుతుంది లెండి" అంటూ రుక్మిణి వారిస్తుంది.
"లక్ష శని గ్రహాల పెట్టు మా శకుని మామ" అంటూ అతని కుటిలత్వాన్ని ఒక్క మాట తోనే తేల్చుతాడు కృష్ణుడు. "బాల కుమారులంట, చాలా సుకుమారులంట, పెళ్ళికొడుకు నన్ను చూసి , మురిసి మూర్చ పోవునంట" అన్న మన సావిత్రి.
మరి "అస్మదీయులకు విరుగుడు తస్మదీయులు" అన్న ప్రయోగం, ఆశ్చర్యానికి "ఆసచర్యం" అనిపించడం, "ఆ నీటు గోటు" ఇలా ఎన్నో !!
జగదేక వీరుని కధ లోని ఇంద్రకుమారి తన సఖులని "హల" అని సంభోదించడం చూస్తే దేవలోకం లో ఈయన కొన్నాళ్ళు అక్కడ నివాసం చేసారా అని అనిపిస్తుంది. అట్లాగే మూడు లోకాలు ని పాలించే అమ్మని "జేజి" అని పిలవడం ఆయనకే చెల్లింది. "వరించి వచ్చిన మానవ వీరుడు ఏమయ్యాడని విచారమా" అంటూ ఇంద్ర కుమారి ని ఆట పట్టించడం అతికి నట్టు సరిపోతుంది.
అలాగే మిస్సమ్మ లో "ఆడవారి మాటలకు అర్ధాలే వేరులే" అన్నప్పుడు స్త్రీ హృదయం ఈయన ఒక్కడికే అర్ధం అయ్యిందా అని అనిపించక మానదు. "చూస్తారా నా conduct certificate" అని NTR అడిగినప్పుడు ఇప్పటికి చూసే వారు పక్కున నవ్వుతారు. "తన మతమేదో తనది, మన మతమసలే తగదోయ్" అన్నప్పుడు చంద్రుడిని ఎలా మన హీరో కలుపు కొన్నాడో చర్చ కొన్నాళ్ళు జరగాల్సిందే. SVR "అదే" అని పదే పదే అనడం ఊత పదం నించి సరసమైన హాస్యం ని పుట్టిస్తారు.
"నిజం చెప్పమంటారా, అబద్దం చెప్పమంటారా" చేతులు కట్టుకొని మన NTR అడగడం, "సాహసం సేయరా డింబకా, రాజ కుమారి లభిస్తుంది" కుటిల ప్రోత్సాహం చూపే నేపాలి మాంత్రికుడు. ఇవన్నీచేరి ఈరోజుకి రాజ మౌళి వంటి డైరెక్టర్ లని మళ్లీ తీద్దామా అని అనిపిస్తోంది.
ఈయన నాగుపాము కుబుసం విడిచి నట్టుగా ఒక సినిమా లో వాడిన ప్రయోగాల కనీసపు వాసన కూడా మరో వాటిల్లో రాకుండా పడిన జాగ్రత్త చూస్తే ఇవ్వాల్టి వాళ్ళ దివాలా కోరు తనం కనపడుతుంది. ఉదాహరణ కి గాయం సినిమా లో హిట్ అయ్యిన డైలాగ్ లు హిందీ సత్య లో వినపడితే "అయ్యో" అని అనిపించక మానదు.
అటువంటి మహానుభావుణ్ణి మళ్లీ తలుచుకొనే ప్రయత్నం ని హర్షిస్తారు అని భావిస్తున్నాను.
గ్రేట్ ఆంధ్ర డాట్ కామ్ - చదవడం ఆపాలంటే
- ముఫై రోజులు పాటు విడిచి పెట్ట కుండ చదవండి.
- ఇండియా లో మీ బందువులని, స్నేహితులని ఒక పదిమంది ని "ఈ వెబ్ సైట్ తెలుసా" అని అడగండి.
- ఈ వెబ్ సైట్ లో వ్రాసే రివ్యూ లు చదివి సినిమాలు చూడడమో లేదా చూడక పోవడమో చెయ్యండి.
- మీ బాత్ రూం లలో వైర్ లెస్స్ సిగ్నల్ ని జాం చెయ్యండి
- డేటా ప్లాన్ ఉన్న సెల్ ఫోన్ ని పొద్దున్నే కనపడకుండా జాగ్రత్త పడండి.
- చదివిన చెత్త ని ఇండియా లో ఉన్న వాళ్ళకి ఫోన్ చేసి "నిజమా" అని అడగండి.
- వారానికి ఒక్కటి అయినా మంచి తెలుగు కధ చదవండి.
- ఈ సైట్ వలన వచ్చిన కంప్యూటర్ వైరస్ బాదితులతో తరుచు మాట్లాడుతూ ఉండండి
Monday, January 17, 2011
Multi Tasking
అంటూ చెంచు లక్ష్మి రూపం లో అంజలి దేవి పలు పలు విధములైన పరీక్షలు మన నాగేశ్వర రావు కి పెట్టి న విధము చూసి ఆ రోజుల్లో అమ్మో ఇంత కటినమా అని అనుకొన్నారట. మరి ఇవ్వాల్టి రేపు చెట్టులు, పుట్టలు మరియు పర్వతాలు, లోయలు ఇలా అనితర సాధ్యం కాని రక రకాల విన్యాసాలు అన్ని ఏక కాలం లో చేస్తేనే అది అసలు సిసలైన సామర్ధ్యం !!
"పొద్దున్నే లేచి యోగాచేస్తాను అండి"
"అబ్బా !! ఎంత సేపు చేస్తారు అండి?"
"కనీసం ఒక అర్ధ గంట. అప్పుడే iphone లో సాంగ్స్, టీవీ లో morning news కూడా లాగిన్చేస్తాను అండి. మళ్ళ నైట్ జాబ్స్ ఉంటాయి కదండీ, వర్క్ కి కూడా connect అవుతాం"
"ఓపిక సార్. ఇంత హడావుడి లో యోగా చేస్తున్నారు"
"మనది అంతా express సార్ !! కార్ లో వెళ్ళే టప్పుడు బ్రేక్ ఫాస్ట్, లంచ్ normal గా working lunch, రాత్రి తినేటప్పుడు ఈనాడు, జ్యోతి కవర్ అయిపోతుంది. లేదా ఇండియా కాల్స్ ఉంటాయి కదా"
"మనం ఈ మధ్య iphone లో గేమ్ లాగించేస్తున్నాము. ఒక చెయ్యి ఖాళి కదా మరి"
"సార్ !! ఇది ఒక పెద్ద addiction అయి పోయింది సార్. ప్రతి రెండు నిమిషాలికి ఒక సారి email చెక్ చేసుకోకుండా ఉండ లేక పోతున్నాను సార్."
"కరెక్ట్ అండి !! నేను అయితే ఒక రోజూ మర్చి పొయ్యాను ఇంటి దగ్గర. పిచ్చి ఎక్కి పోయిందంటే నమ్మండి"
"మా వాడు సోమ వారం kumon, మంగళ వారం కరాటే, బుధ మళ్లీ kumon and సంగీతం, గురు డాన్సు, శుక్ర వారం టెన్నిస్, శని వారం మళ్లీ డాన్సు. అది వారమే గ్యాప్ వచ్చింది అండీ"
"మంచి పని చేస్తున్నారు అండీ. పిల్లలు ఎన్ని అయినా చేస్తారు అండి. మన బాధ్యత అన్ని నేర్పాలి ఎందుకు అంటే ఇప్పుడు అన్ని అవసరమే కదా"
"2 నిముషాలు పాటు ఒకే పని చేయడం ఎలా"
"ఒక మనిషితోనే పది నిముషాలు మాట్లాడం ఎలా"
"కార్లో ఒక్క డ్రైవింగ్ మాత్రమే చేయడం సాధ్యమా"
"ఇంటర్నెట్ చూడ కుండా టీవీ చూడగలమా"
"ఇంటర్నెట్ లేకుండా ఒక చిన్న పేరా వ్రాయడం ఎలా"
అలయక సొలయక వేసట, నొలయక కరి మకరి తోడ నుద్ధం డత రా
త్రులు సంధ్యలు దివసంబులు, సలిపెం బో రొక్క వేయి సంవత్సరముల్
అమ్మో పోతనామాత్య !! ఆ రోజుల్లో కుదిరింది కాని, ఇప్పుడు అయితే వెయ్యి సంవత్సరాలు పాటు ఎన్ని తెలుగు సినిమాలు చూసేసివి అనుకొంటున్నారు ఏనుగు మరియు మొసలి కొట్టుకుంటూనే ? లెక్కలేనన్ని iphone apps డౌన్లోడ్ చేసేసి పిచ్చ టైం పాస్ చేసు కోనేవి.
పెద్దవాళ్ళు చెపుతారు, "వేళ పట్టున కడుపు నిండా ప్రశాంతంగా తిండి తినరా" అని. టైం ఎక్కడ ఉందండీ ?? కనీసం మిగతా ప్రాణులు ప్రకృతి సహజమైన దైనందిక కార్య క్రమాలు అయినా హాయిగా ప్రశాంతంగా కానిస్తాయి. మన ప్రారబ్ధం, ఆ అదృష్టం కూడా కోల్పోతాము వయస్సు పెరిగే కొద్ది.
మనసా వాచా కర్మణ త్రికరణ సుద్దిగా చేసే ప్రార్ధన కు దేవతలు కూడా వశం అవుతారు అట. మనకి అయన వచ్హినా మధ్యలో email కానీ ఫోన్ కానీ వస్తే మనసు పెట్టి మాట్లాడడానికి టైం ఏది ??
Thursday, January 13, 2011
కాలనీ భోగి - 2
భోగి ఇంకా నాలుగు రోజులు ఉంది అనగా ఒక ఇద్దరు గ్యాంగ్ మాన్లు మా ఇంటి దగ్గర మాధ్యాన్నశుభ గడియల్లో ఒక శ్రేష్టమైన స్లీపెర్ ని మా ఇంటి దగ్గర పడేసి వెళ్ళేరు. మా బ్యాచ్ అంతా ఆ రోజు దాన్ని తాకి మరి తనువూ తీరా అస్వాదించాము. ఇంక నా సంగతి చెప్పక్కర్లేదు. మా లైన్ క్రికెట్ టీం కాప్టైన్ సాయి గాడు మర్నాటి మ్యాచ్ లో ఆల్రెడీ ఓపెనింగ్ బాటింగ్ confirm చేసేసాడు. ఇంతలో తాడికొండ లో చదివే మా అన్నయ్య సంక్రాంతి సెలవలకి ఇక్కడకి వచ్చాడు. వాడికి మా ఫ్రెండ్స్ కి మధ్య అంత సయోధ్యత ఉండేది కాదు. "సరే రా !! రేపు పొద్దున్నే గ్రౌండ్ లో కలుద్దాం అని వెళ్లి పోయారు" మా జనం అంతా. మా వాడికి అప్పట్లో కమ్యునిస్ట్ భావాలూ చాలా ఉండేవి. "అమ్మా !! ఇలా రైల్వే సొమ్ము ఈ భోగి మంటల్లో తగల పెట్టడం ఏమైనా బావుందాఅని తర్కం మొదలు పెట్టాడు. మా వాడు కాలనీ లో ఉండక పోవడం వల్ల మా prestige గురుంచి పెద్ద అవగాహన లేదు. వాడితో ఇలాంటి విషయాల్లో అనవసరంగా తల దూర్చ వద్దని వార్నింగ్ ఇచ్చి మా జనాలు తో మ్యాచ్ గురించి మాట్లాడడానికి హడావుడిగా వెళ్లి పోయాను.
మర్నాడు క్రికెట్ మ్యాచ్ తో తలమునకలు అయిపోయినంత బిజీ. అసలే బాల్ బేట్ మ్యాచ్. చివరకి వాళ్ళ లెగ్ umpire తొండి చెయ్యడంతో మ్యాచ్ కాన్సిల్ అయిపోయింది. గొడవ అవ్వడం తో మా జనాలు చాల సేపు చర్చ చేసాం. సాయంత్రం ఎప్పుడో ఈసురో మంటూ ఇంటికి చేరితే, మా వాడు తలుపు దగ్గరే స్వాగతం చెపుతూ వంకర నవ్వులు నవ్వుతు ఎదురు వచ్చాడు. ఏదో తేడాగా అనిపించి ఒక్కసారి గా ఇంటి వెనక్కి వెళ్లి స్లీపెర్ కోసం చూసాను. "ఇంకేముంది. గుండె గుభేల్మంది". అక్కడ స్లీపెర్ లేదు. "అమ్మా, అమ్మా !! స్లీపెర్ ఏది ?" అంటూ గావు కేకలు పెట్టాను. మా అక్కయ్య ఈ దుర్మార్గం చూడ లేనట్టు గా అక్కడ నించి మౌనంగా వెళ్లి పోయింది. మా వాడి నవ్వులు ఆగట్లేదు. "పాపం !! కాలనీ ఆంజనేయస్వామి గుడి వాళ్ళు ఫెన్సింగ్ వేసుకోవాలి అట. పట్టుకు పోయార్రా", mystery విడతీసింది మా అమ్మ నింపాదిగా. "నాన్నగారే చెప్పారు. గుడి వాళ్ళు అడిగితే కాదనగలరా. ఇంకా 10-12 దాకా ఇస్తారు అట", మా వాడు పరమ సంతోషంగా చెప్పాడు. "అమ్మా !! ఏంటమ్మా. ఇంక రెండు రోజుల్లో భోగి. మీకు ఎవ్వరకి అర్ధం అవ్వడం లేదు", అంటూ కన్నిళ్ళని అతి కష్టం మీద అపుకొంటూ అరిచాను. "అసలు భోగి అంటే ఏమిటో తెలుసా ? ముందరి సంవత్సరం లోని చెత్త ని కాల్చేసి కొత్త వస్తువులు సంపాదించు కోవాలి అని. ఇట్లా మంటలు పందాలు వేసు కోమని కాదు", మా వాడి నోటికి అడ్డు ఆపు లేకుండా పోతోంది. ఇలాంటి వార్తలు ఎంత వేగంగా పాకి పోతాయి అంటే, ఒక గంట వ్యవధి లో మా బాచ్ ఒక్కరు ఒక్కరు గా వచ్చి నన్ను పిలవడం మొదలు పెట్టారు. సాయి గాడి చెయ్యి పట్టుకొని మరి "సారి" చెప్పాను. భోగి మంట మీద ఆశలు ఇంక వదిలేసాం.
నేను, సాయి గాడు మర్నాడు కొంచం ప్రశాంతంగా ఆలోచించడం మొదలు పెట్టాము. "ఏమి చేస్తాము రా. నువ్వు ట్రై చేసావు. కుదరలేదు అంతే", అన్నాడు సాయి నిర్లిప్తంగా. వాడు అంత కూల్ గా react అవుతాడు అని నేను ఊహించలేదు. జయా గాడు సైకిల్ మీద మమ్మల్ని చూస్తూ వెకిలిగా నవ్వుతు వెళ్ళాడు. విషయం వాడికి తెలిసింది అన్నమాట. "ఇంక కాపలా ఎందుకు రా వేస్ట్" అన్నాను నేను. "లేదురా నేను, బ్లడ్ శీను, జిం మనోహర్, ఇంకో ఇద్దరు ఉంటాము లేరా" అన్నాడు సాయి. నాకు వాడు ఇంకా నా ఫ్రెండ్ గా ఉన్నందుకు "మా కాలనీ ఆంజనేయస్వామి" థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ, ఏమైనా నిన్న తప్పుగా మాట్లాడి ఉంటే క్షమించమని లెంపలు వేసుకొన్నాను.
మర్నాడు పొద్దున్నే నాలిగింటికి భోగి మంట మొదలు పెట్టాము. థర్డ్ లైన్ వాళ్ళు ఆల్రెడీ గా రెట్టించిన ఉత్సాహంతో అన్ని పేర్చుకోవడం మాకు కనిపిస్తూనే ఉంది. నాకు ఎలాగు మాది అయిదు ఇంటికి అయిపోతున్దిలే అని సాయి మరియు తదితరులు కు నా వంతు సహాయం అందిస్తూ ఉన్నాను. ఇంకా అన్ని అయిపోయాయి అని అనుకొంటుండగా, మా జనాలు ఎక్కడ నించో అప్పటివరకు ఉన్న దాని కంటే రెండింతలు తీసుకు వచ్చి రెడీ గా ఉన్నారు. మా భోగి మంటలు సమయాల్లో ప్రత్యర్ధి వర్గం నించి ఒకడు సదా గూడచారి తిరుగుతూ ఉంటాడు. నాకు అయితే ఆశ్చర్యం కి అంతు చిక్కట్లేదు. సాయి గాడు చిరునవ్వుతో పని కానిస్తున్నాడు. సర్లే మనం గెలుస్తున్నాము కదా ఎట్లాగు అని నేను కూడా పెద్ద ప్రశ్నలు వెయ్యలేదు. ఇలా థర్డ్ లైన్ వాళ్ళు ఆరు గంటలకే ముగిస్తే, మేము దిగ్విజయంగా కనీసం ఆరున్నర వరకు నడిపించాము. ఎనలేని సంతోషంతో అందరు చప్పట్లు, అరుపులు, కేరింతలు కొట్టుకొంటూ ఇళ్ళకి చేరాము.
మా అమ్మ, అన్నయ్య నేను చేరే సరికి విపరీతమైన కోపంతో ఊగిపోతున్నారు. "రౌడీ వెధవలు మితి మీరు పోతున్నారు కాలనీ లో", అంటూ మా అమ్మ తిట్ల పురాణం ఎత్తుకోంది. నెమ్మదిగా నాకు అసలు విషయం తెలిసింది ఒక గంట తర్వాత. మా ఇంటి వెనకాల ఫెన్సింగ్ లో కుడి పక్క భాగం, సాయి గాడి ఇంటి గేటు, హరి వాళ్ళ ఫెన్సింగ్ లో ఒక చెక్క దిమ్మ క్రితం రోజు రాత్రి ఎవరో కొట్టేసారట. మేమంతా "తెలు కుట్టిన దొంగలు" మయ్యాము అని మీకు వేరే చెప్పక్కర్లేదు అని అనుకొంటా.
Tuesday, January 11, 2011
కాలనీ భోగి - 1
"చూద్దాం లేరా, ఇంకా టైం ఉంది కదా" అంటూ తొందర గా ఈ టాపిక్ అయిపోతే బావుండు అని లేవ పోయాను నేను. "నీ అబ్బ !! నీకు పరిస్తితి అర్ధం కావడం లేదురా. లాస్ట్ భోగి మంటల్లో వాళ్ళే గెలిచారు. మన మంట కన్నా కనీసం ఒక గంట ఎక్కువ సేపు మండింది వాళ్ళది. నీకు సెకండ్ లైన్ పరువు ఏమి అయిన అర్ధం అవుతోందా" అని కొంచం గట్టి గానే అన్నాడు సాయి.
"మరి వాళ్ళ దగ్గర కాలనీ IOW (Inspector of Works) కొడుకు జయ గాడు ఉన్నాడు. వాళ్ళ నాన్న మరి వాళ్ళ ఆఫీసు నించి చాలా వరకు విరిగి పోయిన గేట్స్, కాలనీ లో పోగు అయిన చెక్క అంతా వాళ్ళకే ఇస్తాడు. పెద్ద మంట అయ్యింది అంటే అవ్వదా " అంటూ ధర్మ సూక్ష్మం వివరించాడు హరి.
"క్రితం సంవత్సరం ట్రాక్ పక్కన తుమ్మలతో చాలానే పోగేసాం కదరా. లాస్ట్ లో సతీష్ గాడు ఇప్పిస్తా అన్న స్లీపెర్ కట్టె వచ్చుంటే మన దే సూపర్ అయ్యేది. సుడి లేదురా మనకి" అన్నాడు నిర్లిప్తంగా సాయి . ఏది అయితే ఎవ్వడు మాట్లాడకూడదు అని అనుకొన్నాడో అదే మళ్లీ మధ్యలోకి వచ్చి పడింది. నేను ఇబ్బంది గా కదుల్తు "అరె ఏమి చెయ్యనురా, అప్పటికి ట్రై చేశాను కదరా". అంటూ దీనంగా అన్నాడు. "సర్లే రా, సాయంత్రం నించి మొదలు పెడదాం. అస్సలు ఏమి చెయ్యకుండా ఉండము కదా" అని అక్కడ నించి అందరు కదిలారు.
విజయవాడ లోని సత్యనారాయణ పురం రైల్వే కాలనీ లో భోగి మంటలు అంటే అది ఒక వరల్డ్ కప్ పోటి లాగా జరుగు తుంది. కాలనీ లో ప్రతి లైన్ లో కనీసం 30-35 quarters ఉంటాయి. ఈ లైన్ ల మధ్యల్లో క్రికెట్ మ్యాచ్ పోటీలు, కొట్లాటలు, రాయభారాలు అన్నీ వీర లెవెల్ లో ఉండేవి. ఇంకా భోగి పండగ అప్పుడు మా కాలనీ లో మాత్రమే ఒక విచిత్రమైన పోటి ఉండేది. ఎలా మొదలు అయ్యిందో ఏమో కానీ, ఒక లైన్ వాళ్ళు వేసిన భోగి మంట పక్క లైన్ వాళ్ళ మంట కంటే పెద్దగా మరియు ఎక్కువ సేపు ఉంటె వాళ్ళు ఇక కాలర్ ఎగర వేసి తిరగ దానికి free license వచ్చిన్దన్నమాటే. దీని కోసం జనం దగ్గర ఉన్న చెక్క సామానులు, కాలనీ లో పెరిగిన పిచ్చి చెట్లు, ట్రాక్ వెంబడి ఉన్న తుమ్మ పొదలు ఇలా అన్ని రకాల సామాగ్రి కోసం చాల డిమాండ్ ఉండేది. మా లైన్ లో ఆడపిల్లలు భోగి మంట బాగా పెద్దగా వస్తే మమ్మల్ని చూసే అదో రకం చూపుల తో మా జన్మ తరించేది. పైగా నాకు ఈ సీజన్లో లో ఒక స్పెషల్ స్టేటస్ ఉండేది. మా నాన్నగారు రైల్వే లో PWI (track inspector) ఉద్యోగం లో ఉండే వారు. ఆ మధ్య కాలంలో విజయవాడ డివిజన్ లో అంత బ్రిటిష్ వాళ్ళు వేయించిన రైల్వే ట్రాక్స్ లో చెక్క స్లీపెర్ లు తీసేసి సిమెంట్ స్లాబ్ స్లీపెర్లు వేసే ప్రాజెక్ట్ వర్క్స్ జరిగేవి. దాంతో ఈ చెక్క స్లీపెర్లు చాల వరకు అవతల పారేయడం లేదా auction లో అమ్మేయడం చేసే వాళ్ళు. మా నాన్నగారు ట్రాక్ ఇన్స్పెక్టర్ కావడంతో అడపా తడప కాలనీ లో వాళ్ళు వాళ్ళ quarter కి ఫెన్సింగ్ లేదా ఇంటికి గేటు వేయించు కొంటామంటే అయన లోపాయికారీ గా వాళ్ళ కి సహాయ పడే వాళ్ళు. ఎప్పుడో బ్రిటిష్ వాళ్ళు వేయించిన స్లీపెర్ కట్టెలు కావడం తో చాల నాణ్యంగా చాల సేపు మంచి మంట ని ఇస్తూ కాలేవి ఇవి. ప్రపంచం లో అందరకి స్లీపెర్ లు మా నాన్నగారు sanction చేసే వాళ్ళు కానీ మా లైన్ పరువు గురించి అయన ఎ మాత్రం ఖాతరు చేసే వాళ్ళు కాదు. మా లైన్ లో seniors భోగి ని organize చేసే అప్పుడు ఎప్పుడు మాదే పై చేయి. ఒక రెండు భోగి పండగల క్రితం కాలనీ లోకి మేము కొత్తగా రావడం, మా నాన్నగారు ఏదో మూడ్ లో కుర్రాళ్ళు ముచ్చట పడటం చూసి ఒక స్లీపెర్ కట్టి ఇవ్వడం, మా భోగి మంట కాలనీ మొత్తానికే పెద్దది అవ్వడం తో నా లెవెల్ చాలా విపరీతంగా పెరిగి పోయింది. కానీ తర్వాత ఇది ఏదో అయన ఉద్యోగానికే ఎసరు పెట్టేది గ అని అనిపించిందో ఏమో, మా నాన్నగారు ససేమిరా అన్నారు. మా టీం అంత ట్రాక్ వెంబడి పడుతూ లేస్తూ తుమ్మ మొక్కలు, ఇంకా రకరకాల చెక్క సరుకు పోగు చేసినా కూడా థర్డ్ లైన్ వాళ్ళ కాలి గోటి కి కూడా సరి పోలేదు. మా ఓటమికి మిగతా కారణాలు చాలానే ఉన్నాయి. ఉదాహరణకి కొంచం కండ పుష్తి ఉన్న వాళ్ళు మా బలగం లో నించి ఇంజనీరింగ్ లో సీట్ రావడమో లేదా transfer అయ్యి వేరే ఊరు వెళ్లి పోవడమో జరిగాయి. ఇంకా చివరి నిమిషంలో మా భోగి మంట సామాన్లు కొన్ని మా రక్షణ లోపించడంతో తగ్గడం, మంట జరిగే సమయంలో ఒక strategy లేకుండా సరుకు వెయ్యడం ఇలాంటివి. కానీ ఇన్ని కారణాలు ని తుంగలోకి నెట్టి వేసి సంవత్సరం పొడుగూత సతీష్ గాడు ఇస్తా అన్న స్లీపెర్ ఇవ్వక పోవడం వల్లే మా లైన్ పరువు గంగలో కలిసింది అన్న మాట నిలిచి పోయింది.
ఈ సంవత్సరం ఎలా అయినా స్లీపెర్ సంపాదించాలి అన్న పట్టుదలతో మా నాన్నగారి దగ్గర ఈ విషయం ప్రతిపాదించా. అయన ఏ కళ మీద ఉన్నారో కానీ "చూద్దాం లేరా" అని అన్నారు. కానీ షరా మాములుగా వచ్చే సంవత్సరం పదో తరగతి. ఈ వేషాలు అన్ని మానేయాలి మరి అంటూ హెచ్చరించారు. అదే పదివేలు అని అనుకోని మా జనాలు అందరు దగ్గర పని అయిపోయినంత build-up ఇచ్చా. సాయి గాడి ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు. ఉబ్బి తబ్బిబ్బు అయి పోయి స్పెషల్ shake హ్యాండ్ ఇచ్చాడు. హరి గాడు ఇంక చెప్పక్కర్లేదు. రామ కృష్ణ అయితే సంతోషించాడు కానీ చివర్లో "అరె !! గారంటీ ఏనా" అంటూ చిన్న డౌట్ వేలిపుచ్చాడు. "మదర్ ప్రామిస్" రా ఇస్తా అన్నారు అని మల్లి భరోసా ఇచ్చా. "అయినా కానీ మనం కొంచం సంపాదిద్దాము రా. మొన్న తుఫాన్ కి single quarters పక్కన ఉన్న చెట్టు పడి పోయింది కదా. ఇంకా కొన్ని కొమ్మలు అలాగే ఉన్నాయి. జయ గాడు వాళ్ళు వెళ్ళే లోపే మనం వెళ్లి ముక్కలు చేసి పట్టుకు వద్దాము" అని నూతన ఉత్షాహం తో చెప్పాడు సాయి. "అరె !! ఈ సారి భోగి ముందర రాత్రి ఎవ్వరు నిద్ర పోకూడదు. దొంగ నాయాళ్ళు రా వాళ్ళు. మనం కాపలా కాయక పొతే ఇంక అంతే, తెలుసా" అని హెచ్చరించాడు హరి. "ఆల్రెడీ గ మన దగ్గర బానే ఉన్నాయి రా. మళ్లీ ట్రాక్ వెంబడి వెళ్ళాలి అంటావా" అడిగాడు రామ కృష్ణ.
-- సశేషం
Monday, January 10, 2011
దేశం - నా కళ్ళతో
- దేశం చలి కన్నా ధర్నాలు, బంద్ లు, దీక్షలు గురించి ఎక్కువగా వణుకుతోంది.
- విజయవాడ సరిహద్దుల్లో ఉన్న థెర్మల్ విద్యుత్ ప్లాంట్ ఇంకా "నార్ల తాతారావు" గారి పేరు మీదే ఉంది. ఇంకా ఎవరి కంటా పడినట్టు లేదు.
- "ఆరంజ్" సిన్మా లో నటించిన వాళ్ళ పేర్లు కంటే పోస్టర్ సమర్పించిన వాళ్ళ పేర్లు బాగా పెద్దగా కనపడుతున్నాయి. విజయవాడ లో సిన్మా పోస్టర్స్ సమర్పించడానికి కూడా చాల పోటీ ఉన్నట్టు ఉంది.
- బస్సుల్లో, ట్రైన్స్ లో జనాలు ఇదివరకు లో లాగా ఒకళ్ళతో ఒకళ్ళు మాట్లాడం బదులు సెల్ ఫోన్ సంగీతం మత్తు లో తేలియాడుతున్నారు. హెడ్ ఫోన్స్ షేర్ కాన్సెప్ట్ చాల బావుంది.
- షాపింగ్ మాల్స్ లోపలి వెళ్ళే మగ వాళ్లకి సెక్యూరిటీ చెక్ తప్పదు. ఆడ వాళ్ళు బాంబులు తీసుకెళ్ళినా అడిగే వాడు లేడు
- చంద్ర బాబు ఆ మధ్య దేశం లో మరుగు దొడ్లు లేక పోయినా జనం బతుకు తారు కాని, సెల్ ఫోన్ లో లేకుండా ఒక్క క్షణం కూడా ఉండ లేరు అన్నది అక్షర సత్యం. తుమ్మిన వెంటనే ఎవరికీ అయినా చెప్పకుండా ఉండలేక పోతున్నారు.
- అమెరికా నించి ఎవరు అయిన కనపడితే, మీరు నికృష్టం మైన జీవితం గడుపు తున్నారు అని చాల మంది పని కట్టుకు చెప్పడం ఈ మధ్య ఆనవాయితి అయినట్టుంది.
- దేశం లోని తొంబై శాతం వనరులు జనాభా లోని ఐదు నిండి పది శాతం ధనికులు వాడుతున్నారు. ఇంకా మంచి నీరు కూడా లేని ప్రజలు కో కొల్లలు.
- హైదరాబాద్ లో ఇళ్లన్నీ ఇంద్ర భవనంలు - రోడ్లు అన్ని నరక కూపాలు
- కిరణ్ కుమార్ రెడ్డి గారి మంత్రి వర్గ కూటమి ఎర్పడినాడు విజయవాడ నగరం అంతా నిద్ర హారాలు మని పేపర్లతోనే సంభాశించింది.
- ప్రజలు అంతా ఉల్లాసంగా ఉత్సాహంగా ఉండే క్రమంలో ఇరవైనాలుగు గంటలు హెడ్ ఫోన్స్ లో మ్యూజిక్ వింటూనే ఉన్నారు.
- దేశంలో "భక్తీ", "టి టి డి" చానల్స్ పుణ్యమా అని పదమూడు, పన్నెండు శతభ్డాలు లో జరిగినట్టు "భక్తీ" ఉద్యమం జరుగుతున్నది.
- పెళ్లి శుభ లేఖలలో "పెద్దలు నిర్ణయించిన సుముహూర్తం గాన విచ్చేసి వధూ వరులను ఆశీర్వచ వలసినది" అనే బదులుగా "రిసెప్షన్ కి వచ్చి మా విందు (ఒక్కొక్క ప్లేటు ఎన్ని రూపాయలో కూడా చెప్పవచ్చు) ఆరగించి, ట్రాఫ్ఫిక్ ఇబ్బందులు కాన త్వరగా వెళ్ళిపొండి" అని కూడా అచ్చు వెయ వచ్చు.
- ప్రవాసాంధ్రులు అంటే విపరీతమైన సానుభూతి పెరిగింది.
Sunday, January 9, 2011
Sorry Sir
"Good Morning Sir, How can I help you?" అంటూ అత్యంత సన్నిహితంగా King Fisher Airlines employee మా కుటుంబాన్ని సాదరంగా తిరుపతి విమనాశ్రయములొ ఆహ్వానించింది. మా చిన్నవాడి మొదటి సంవత్సరం నిండా గానే పుట్టు వెంట్రుకలు Pittsburgh వెంకటేశ్వర స్వామి గుడి లో ఇచ్చినా, మా కుటుంబ సాంప్రదాయాన్ని అనుసరించి, కొండ మీద తప్పని సరిగా Foreign Barber Shop లో కాపాడుకొన్నవి మరియు మళ్లీ వచ్చినవి అన్నీ కలిపి శ్రీవారికి సమర్పించి గోవిందాకితమైన మనస్సులతో తిరిగి హైదరాబాద్ వెళ్ళడానికి విమాశ్రయం చేరామ్. "Your boarding pass Sir, Have a nice flight" అంటూ చిరునవ్వుతో బ్యాగేజ్ ట్యాగ్స్ తో సహా చేతికి టికెట్స్ ఇచ్చింది, ఇంగ్లీష్ లో మాట్లాడే ఒక తెలుగు అమ్మాయి. భారత దేశంలో స్త్రీ ని గౌరవించే సాంప్రదాయంని మా ఆవిడ ఎంతలా ఉపయోగించుకుంటుంది అంటే, కనీసం లైన్ లో నిల్చోకుండా "నేను రావాలా" అంటూ దగ్గరలో ఉన్న కుర్చీ లో నించి సైగ చేసింది. పిల్లలు ఉన్నారన్న సెంటిమెంట్ బాగా పనిచేసి "Not needed Sir" అంటూ అంత దూరంనించే ID-Check చేసేసి చక చక పని కానిచ్చేసింది మా King Fisher ఫ్రెండ్.
మమ్మల్నిAirport దగ్గర దించిన టాక్సీ అబ్బాయి దార్లోనే దట్టంగా కమ్మిన మబ్బులిని గమనించి "దిగుతుందా సామీ, ఇమానం?" అంటూ సందేహం వ్యక్త పరిచాడు. చాలా దేశాలు మీదుగా విమానాల్లో తిరిగిన అంతర్జాతీయత అనుభవం అంతా ఉపయోగించి చాలా క్లుప్తంగా "అట్లా ఏమీ ఉండదు, సూపర్ గా విమానాలు దిగుతాయి" అని బదులు ఇచ్చాను, ఒక్క గంట క్రితం. హైద్రాబాద్ నించి తిరుపతి వచ్చే విమానం దిగిన తర్వాత మళ్లీ అదే దాన్లోనే తిరుపతి నిండి వెళ్లే వాళ్ళు వెళ్తారు. చదువుకొన్న వాడి కంటే చాకలి వాడు మేలు అన్న సామెత ని నిజం చేస్తూ, "Due to poor visibility conditions the flight from Hyderabad is unable to land on time. Expected delay timeis 15 minutes. Sorry for the inconvinience" అంటూ announcement వినపడింది. ఆ వార్తని ధృవీకరిస్తూ మరో 10 నిమిషాలు తర్వాత King Fisher అధికారి ఒకాయన ప్రయాణికుల లాం జ్ లోకి వచ్చి మళ్లీ అదే వార్త ని చిరునవ్వు తో చదివాడు. "weather is bad. Sorry" అంటూ జాలిగా చూస్తూ నిలబడ్డాడు.
ఒక 10 మంది ఔత్సాహికులు ఆయన్ని చుట్టుమిట్టి విశ్రుతంగా ప్రశ్నల వర్షం మొదలు పెట్టారు.
ప్రయాణీకుడు 1: Is flight still in air ?
King Fisher: Yes Sir. The pilot is trying his best to land the flight sir.
ప్ర 2: Ooh !! The flight still in Air ? How long it can stay like that ?
KF: Not sure sir but we are trying our best sir.
ప్ర 3: Do you know if the weather is going to improve ?
KF: Not sure sir. Sorry sir.
ప్ర 4: How come the flights can not land now when its cloudy. How they are managing in night times.
KF: Sir. There are night operations here sir. Tirupathi is a small airport which has no feclities to land the flights in the poor visibility conditions.
ప్ర 5: Can you not take us to Chennai and fly us form there ? (ఈ ప్రశ్న వినగానే నా గుండెల్లో రాయి పడింది. చెన్నై వెళ్తే "ఎలాగూ ఇంత దూరం వచ్చాం కాదండి, కొంచం shopping ఆది చేసుకొని వెళ్దాం" అనే మా ఆవిడ మొహం గుర్తు వచ్చి.)
KF: I will get back to you sir. Give me five minutes.
అంటూ "బ్రతుకు జీవుడా" అని అనుకొంటూ అక్కడ నించి జారుకొన్నాడు. నాకు నెమ్మదిగా వాతావరణ ప్రభావాలు కూడా Airlines వాళ్ళ అసమర్ధత గా ఆపాదించ వచ్చు అన్న నిజం అవగాహన లోకి రావడం మొదలు అయ్యింది. Flash back లో ఇలాంటి పరిస్థితులలొ విజయగర్వంతోAirport staff "you lost all your rights" అనే తెల్ల మొహాలు గుర్తుకు వచ్చి ఒక్క సారి ఒళ్ళు గగుర్పొడించింది. ఒక్క 15 నిమిషాలు తర్వాత మళ్లీ దీన వదానాలతో ఇందాక వచ్చినాయాన ఇంకో ఇద్దరు ని వెంట పెట్టుకొని లాంజ్ లోకి ప్రవేశించారు. మళ్లీ ప్రశ్నలు ప్రిపేర్ అయి ఉన్నారు ఏమో పెద్దగా టైమ్ వేస్ట్ చెయ్యకుండా మళ్లీ కొంత మంది వాళ్ళు చుట్టూ మూగారు.
ప్ర 1: What is the status ?
KF: Sir, the flight from hyderabad has been diverted to chennai and will arrive in Tirupathy once the weather improves Sir. Sorryfor the inconvinience Sir.
ప్ర 2: My good ness. I have a connecting flight to Mumbai. I have to catch the flight at any cost. Can you pursue the option of taking us to Chennai ? (నాకు ఈ వ్యక్తి ని ఏదో ఒకటి చేసి ఇక్కడ నించి తీసుకెళ్ళి పోతే బావుంటుందేమో అని అనిపించింది.)
KF:(అందరినీ ఉద్దేశిస్తూ) Your attention please. Any one having connecting flight to catch అంటూ బిగ్గరగా అరిచాడు. జనమధ్యం లో నించి ఆశగా చూస్తూ ఒకాయన "Yes" అంటూ బోర్డింగ్ పాస్ పట్టుకొని ఆయన్ని చేరాడు. "I have to go to Mangalore" అనిఅంటూ చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళని ఏమిటి మీ nuicense అన్నట్టు చూశాడు.
KF: What time is your flight sir ?
Magalore: 2:00 pm KF: 2:00 pm ? Then wait here sir. No problem అని ముంబై ఆయన్ని బ్రతిమాలే పని మీద తన శక్తులు అన్నీ ఒడ్దడానికి ఉద్యుక్తుడుఅయ్యాడు.
ప్ర౩: (ఈయన ప్రవాసాంధ్రుడు) Excuse me sir. In the case of of flight not making to Tirupathy, what is the alternative ?
KF: Sir, we will arrange alternative sir. Definitely sir. Sorry for the inconvinience sir. ప్రవాసాంధ్రుడు: Exactly !! What its going to be ?
KF: Sir, weather is improving sir. There will be no problem sir. (ఆయన ఒక్క దీర్ఘ నిట్టూర్పు చుట్టూ పక్కల వాళ్ళకి కూడా వినపడింది.)
KF: Sir, we will arrange alternative sir. We will fly every one in Indian Airlines flight which is scheduled at 1:30 pm sir. అయ్యో అప్పుడే అయిపోయిందా అని అనిపిచ్చింది నాకు. కానీ వీళ్ళ విమానంకి ఉన్న ప్రాబ్లమ్ మరి Indian Airlines వాళ్ళకి ఉండదా ? ఇంకా అందరినీ ఆ flight లో పట్టించగలరా ? ఇలా ప్రశ్నలు నా మనస్సు లో ఉదయించినా, ప్రవాసాంధ్రుడు ఏమీ మాట్లాడక పోయే టప్పటికి నాకు ఎందుకులే మౌనంగా ఉంది పోయాను .ఇప్పుడు అసలు అయిన ప్రశ్న ఒక మూల నించి వచ్చింది. "Are you not going to provide break fast and coffee ?" అని.
KF: We will try our best sir. Just give us 10 minutes sir. మళ్ళీ ఈ ప్రశ్న ని అడిగిన వారికి కృతజ్ఞతలు మనస్సు లోనే తెలుపుతూ వాళ్ళు బయట పడ్దారు. కొంత సేపు అయిన తర్వాత ఇంగ్లీష్ లో మరియు తెలుగు భాషల్లో ఇంకో ప్రకటన వినపడినది. "Due to bad weather, the flight from Tirupathy and Hyderabad is delayed. King Fisher passengers will be provided with break fast. Please proceed to Airport Canteen". మగ పెళ్లి వాళ్ళు విడిది నించి కదిలి నట్టు గా అందరు కొంచం హడావుడి గా కాంటీన్ వైపు వెల్ల సాగారు. ఇంతలో దీనికి అంత మూల కారణం అయిన ప్రయాణికుడు, Airlines సిబ్బంది కనపడితే "Are you not going to provide coffee" అంటూ చాలా అప్సెటింగ్ గా అడిగాడు. అప్పటికే బిక్కచచ్చి ఉన్న ఆయన "Certainly Sir" అంటూ బదులు ఇచ్చాడు.OK. The announce did not mention about coffee" అని రుసరుసలడాడు. మీరందరూ ఊహించిన విధంగానే ఆయన "Extremely Sorry Sir" అంటూ బదులు ఇచ్చాడు.
ఒక అయిదారుగురు King Fisher వాళ్ళు క్యాంటీన్ దగ్గర నిల్చోని విడిది కి విచ్చేసిన పెద్దలకు ఏమీ కావాలో అడిగి మరి మేపడం మొదలు పెట్టారు. ఇంతలో ఇన్దాకటి కాఫీ లవర్ కొత్తగా Pringles కావాలన్న మనస్సులు ఉన్న కోర్కె ని వేలి పుచ్చాడు. "సార్. ఆది 150/- సార్". అంటూ బేలగా. వంకరగా నవ్వి ఆయన "తప్పదు" అన్న expression ఇచ్చాడు మన కాఫీ లవర్. ఓటమి అంగీకరించి ఒక pringles డబ్బా ని అందిచాడు, కింగ్ ఫిషర్ ఏర్లైన్స్ స్టాఫ్ కుర్రాడు.
ఈ జనాభా ని ఒక గంట పాటు మేపిన తర్వాత మొత్తానికి చెన్నై కి మళ్ళిన విమానం తిరుపతి కి వస్తోంది అన్న శుభ వార్త దావనలమ్లా ఏర్పోర్ట్ అంత పాకింది. క్యాంటీన్ వాళ్ళు తప్ప మిగతా అందరు హర్షం వ్యక్తపరిచారు. (కాఫీ లవర్ ని గమనించలేదు). ఇంతలో నా ఇండియా మొబైల్ నంబర్ కి మా నాన్నగారు ఫోన్ చేసి "ఏరా !! తిరుపతి అంతా మేఘ వృతం - విమానాల రాక పోకలకి తీవ్ర అంతరాయాం అని టీవీ-9 లో స్క్రోలింగ్ వస్తోంది. ఏమీ అయ్యింది ?" అని అదుర్ధా గా అడిగారు. విషయం అంతా ఎక్స్ప్లేన్ చేసి మేము హైద్రాబాద్ చేరే వరకు టీవీ-9, టీవీ-5, టీవీ-1 వగైరా చ్యానెల్స్ చూడొద్దూ అని గట్టిగా చెప్పాను.
చివరగా మరోసారి KF వచ్చి కాపాడిన వారికి సారీ చెపుతూ ఉంటే ఇక ఉండబట్ట లేక అడిగాను. "ఏమండీ !! ఈ వెదర్ ప్రాబ్లమ్ ని మీరు సృస్టించారా ?" అని. "No Sir. Certainly No Sir" అంటూ బదులు ఇచ్చాడు ఆయన. "మరి సారీ అరిగే దాకా సారీ ఎందుకు చెప్తున్నారు అండీ" అని మళ్లీ అడిగా. "people do not understand sir. thats why we tell sorry sir" అని ఇక వెళ్ళరా అన్నట్టు గా చూసాడు అతను.
(ఈ మధ్య ఇండియా ప్రయాణం లో ఎదురు అయిన సంఘటన. ఎందుకో తెలియదు కానీ ప్రయాణీకుల స్తోమత ని గుర్తుఏరిగి కస్టమర్ సర్విస్ అందిస్తున్నారు అన్న నిజం తెలిసింది. మామూలు బస్సుల్లో లేక ట్రేన్స్ లో ఎవడు ఏమీ పట్టించు కోడు కానీ ఇలా కొంచం డబ్బు ఖర్చు పెట్టిన వాడికి అన్వరసమైన మర్యాద. పైగా చాలా మందికి ఈ ప్రపంచం లో తమకి తెలియని విషయం లేదు, అన్న విషయం ఈ సంధర్భాలు లో గమనించ వచ్చు.)