ఏది నాది

రావు గారు మొత్తం జిల్లాలోకే  పేరుమోసిన మోతుబరి. స్వతహా గా దక్షత కలవాడు అవటం చేత వారసత్వంగా వచ్చిన దాన్ని పోషణ, పెంపకం తో పాటు ఇతరత్రా దాదాపు దేశం అంతా వ్యాపార కేంద్రాలు నెలకొన్నాయి. వ్యవహారానికి సొంత ఊరు "కొంత" అయిపోవడంతో, ఎంతో ఇష్టం అయిన ఇంటిని మరియు ఊళ్ళో ఉన్న పొలాలని  పినతండ్రి అల్లుడు, భూపతి దగ్గర వాడు అవడంతో బాటు పదిలం గా చూసికొంటాడు అన్న నమ్మకంతో అప్పచెప్పి పై రాష్ట్రం కి భార్య పిల్లలు తో వెళ్ళాడు. సహజం గా వ్యాపారం లో అందే వేసిన చెయ్యి అవడంతో రాణింపు కి ఏమి దొక లేకుండానే ఇంతింతై వటుడింతై అన్నట్టు గా కొద్దికాలం లోనే పేరు, హోదా, పరపతి అయన పరం అయ్యాయి. ఊరికి కొత్తలో చాల సార్లు, నెమ్మదిగా కొన్ని సార్లు, తర్వాత తప్పదంటే వచ్చే వాడు. పిల్లలు కూడా కొత్త ప్రదేశంలో అలవాటు అయిపోవడంతో,రాకపోకలు పూర్తి గా తగ్గాయి.


భూపతి కొత్తల్లో ఉత్త పుణ్యానికి మంచి హంగు ఉన్న ఇల్లులో ఉండనిచ్చి నందుకు ఎంతో కృతజ్ఞత తో ఉంటూ తర్వాత పెద్దగ పొలం లెక్కలు కూడా చెప్పనవాసం లేక పోవడం తో , నెమ్మది నెమ్మది గా కలిసి వచ్చిన ఆశ్వర్యం కి బాగానే అలవాటు పడ్డాడు. మొదట్లో మాటల  సందర్భంలో, "నాదేముంది అండీ !! అంతా రావు గారి దయ" నించి కొన్నాళ్ళు అయిన తర్వాత అయన ఉనికి తగ్గడం తో ఇదంతా తన ప్రయోజనమే అన్న మిడిసిపాటుకి అలవాటు పడ్డాడు. అందరికి తన యొక్క వైభవం అర్ధం అయ్యే "లాగా" తర్వాత "వరకు" విశీదీకరించే వకాల్త పుచ్చు కొని చాల వరకు సఫలీకృతుడు కూడా అయ్యాడు. కొన్ని ఏళ్ళు ఇట్లానే గడిచిన తర్వాత ఒక నాడు రావు గారు రావడం, విషయం అర్ధం అవ్వడం జరిగాయి. వెంటనే దేశానికే ప్రముఖుల్లో ఒక్కడైన అయన భూపతి రోడ్డు పాలు చేయడానికి పెద్ద సమయం పట్టలేదు అని చెప్పనక్కర్లేకుండా జరిగి పోయింది.


ఇది చాల మామూలు కధ లాగానే ఉంది కదా, దీన్ని గురించి ఇంత కష్ట పడ్డాడు అని ఆశ్చర్య పడుతున్నారా? కొంచం అలోచించి చూడండి, ఇది మన అందరి కథ లాగ అనిపించడం లేదండీ? మనం ఏదీ అడగకుండానే మొత్తం సృష్టి మొత్తం ప్రకృష్టమైన శరీరం అనే ఇల్లు ఇచ్చి దానికి తోడు మాట, ఆలోచన అనే ఆస్తులు కూడా  జోడించిన తర్వాత ఆ పరమాత్మ ఎప్పుడైనా మన నించి ఏమీ ఆశించకుండా ప్రేక్షకుడి గానే మిగిలి ఉంటున్నాడు. అయితే ఈ ప్రపంచం ని "నా" అద్దం లోంచి చూస్తూ చివరికి ఇదంతా నా ప్రయోజకత్వమే అన్న భావజాలం నించి చివర వరకు బయటకు రాలేక పోతూ అంతా నాది అంటూనే చివరకి ఏమీ మిగలకుండా ఈ శరీరం లోంచి బయటకు నెట్టివేయ బడుతుంటాం. ఈ విషయమై రామాయణ అంతర్గతంగా ఒక ప్రస్తావన ఉంటుంది.

అరణ్య కాండ లో భరతుడు, రాములి వారిని తిరిగి  అయోధ్య కి రమ్మని శత విధాలు గా ప్రాధేయ పడతాడు. చుట్టూ వున్న మంత్రులు, పరివారం చివరకి  కైక కూడా ఆయన్ని బ్రతిమాలిన కూడా, పితృవాక్య పరిపాలనకి బద్దుడైన కారణానికి, రాముడు తిరిగి అయోధ్యకి రాలేడు అన్న నిర్ణయం నిర్ధారణ అవుతుంది. దేశం రాజ హీనం అవ్వకూడదు అన్న కారణానికి, వన వాసం గడువు పూర్తి అయ్యే వరకు భరతుడికి పట్టాభిషేకం చెయ్యాలి అని అక్కడే ఉన్న మంత్రి ఒక ప్రస్తావన చేయడం జరుగుతుంది. అప్పుడు భరతుడు ఒక్క సారిగా ఏదో దొంగతనం జరిగి తున్నట్టుగా ఉలిక్కి పడతాడు అట. "నాది" కాని దాన్ని ఈ విధంగా అనుభవించమని చెపుతారు ఆ మంత్రి గణాన్ని ప్రశ్నించడం జరుగుతుందని వ్యాఖ్యానం. చివరకి "రాముని" ప్రతినిధి గా రాజ్యం ఏలుతాను అని ఒప్పుకొని అయన "పాదుకలు" కి పట్టాభిషేకం జరుపుతాడు.

భగవంతుడు ఇచ్చిన ఈ అద్భుత శరీరాన్ని ఒక పరికరంగా భావిస్తూ ఈ ప్రాపంచిక భోగాలని అనుభవిస్తూనే, నిత్యం ఈ నాది కాని  దాన్ని "సాక్షి భూతం" గానే చూడమని ప్రాజ్ఞులు హెచ్చరించారు. ఎవరో నూటికో కోటికో ఒకటి అర ఈ సత్యాన్ని తెలుసు కొని తరించారనుకొంటా. అంతెందుకు అండీ ఇప్పడి వరకు వ్రాసింది కూడా "నా" ప్రజ్ఞే అని తలచుకోవడం లోనే తెలుస్తోంది, మనం ఏ పాటి బొంట్లమో అని.

యుగాది

In the universe that we are in, you can witness everything has a begining, growth and decay. In Sanatana Dharma, all devine virtues are associated as per natural order of the universe. The nature is in pause state during the winter and springs back into action at the begining of Chaitra Masam. Yuga + Aadi means "begining of new era". The pournami (Full Moon) that occurs in the month of Phalguna Masam is called "Kamuni Punnami" (HOLI) in telugu regional dialect. And Amavasya thats followed is (No Moon) called "Soonya Amavasya". Is there any mythological signicance for this? While, TarakaSura, the cruel demon was troubling all worlds with his atrocities, all sane people were waiting for the son of Shiva & Parvati. As they know,only Lord Subramanyeswara can put an end to this siffering and they encourage Manmadha to invoke Love between Lord and Lordess. (On the day of Kamuni Punnama). As Lord Shiva gets angry and turn Manmadha into ashes, there is no "Want" left in the universe and everything became absolute stand still for next 15 years in the Lord Brahma calendar. Again, with absolote love and kindness towards entire universe, Lord orders Brahma to resume creation (Srushti) on this auspicious day of UGADI. Lets welcome ShobhaKrit year with anticipation of new begining. సృష్టి లో అన్ని మొదలవుతాయి, వృద్ది చెందుతాయి, అలాగే అంతం అవుతాయి. హిందూ సంప్రదాయం లో  ఇదే క్రమాన్ని దృష్టి లో మన దేవతా స్వరూపాలని కూడా నిర్వచించారు.  అందరికి తెలిసిందే, చైత్రం లో అప్పటి వరకు నిద్రాణమైన ప్రకృతి మేల్కొని  తన కర్తవ్యాన్ని నిర్వహించడానికి ఉద్యుక్తమవుతుంది. ఇది మనం నిత్యం చూస్తూనే ఉంటున్నాం. మరల ఇదే రోజు ఒక కొత్త యుగాన్ని సృష్టి కర్త అయిన బ్రహ్మ ప్రారంభించాడు కావున ఈ రోజుని యుగ ఆది గా మనం అందరం పండగ చేసికొంటున్నాము

అయితే ఇదే సందర్భంలో, మన ఆంధ్ర దేశం లో కొన్ని వాడుకలో ఉన్న  పదాలు గురించి కొంత మేరకు విశ్లేషణ చేస్తే కొన్ని పురాణ సంభంధం అయిన చిక్కు ముడులు వీడతాయి. ఉగాది ఒక పక్షం ముందర వచ్చే పౌర్ణమి ని "కాముని పున్నమ"(హోలీ పండగ ) అంటున్నాం. అలాగే యుగాది ముందర వచ్చే ఫాల్గుణ కృష్ణ అమావాస్య ని "శూన్య అమావాస్య" అంటాం. దీనికి వెనక ఏమైనా పరమార్ధం ఉందా అని ప్రశ్నవేస్తే ఉందనే చెప్పాలి.

తారకాశురుడు వర బలం తో విజ్రుంభన  చేస్తూ సర్వ లోకాలని తల్లడిల్ల చేస్తున్నఅప్పుడు వాడిని చంప గలవాడు సాక్షాత్తు శివుని కుమారుడే అవటం తో దేవతా గానం అంతా సుబ్రమణ్య జననం కోసరం నిరీక్షిస్తూ ఉంటారు. అయితే అది దంఫతులు అయిన ఆ పార్వతి పరమేశ్వరులు నిరంతరం ధ్యానం లో నిమగ్నం అయి ఉండడంతో, వారి మన్మధుడిని ప్రేరేపించి శివుని లో కామ ప్రచోదనం కొరకు కార్య సిద్ది ని నెరవేర్చు కొందామని ప్రణాళిక రచిస్తారు.అది మన్మధుని యొక్క వైభవం కీర్తించ బడిన రోజు కావున ఆ యొక్క రోజు "కాముని పున్నమ" గా ప్రసిద్ది చెందపడింది.

కాగ పరమ శివుని కోపాగ్ని గురి అయ్యి మన్మధుడు దగ్ధం అవబడుతాడు. అయితే పరం శివుని మూడవ కన్ను తెరవడం తో ఒక్క మన్మధుడు ఒక్కడే నశించ బడ్డాడ లేక సకల లోకాలు నిర్జించ బడినట్టా ? నిజానికి  కామమునకు అనగా కోర్కె కు కారణం అయిన మన్మధుడు నశించడం తో సృష్టి అంతటా నిస్తేజం  అనగా శూన్యం నెలకొంది. ఈ విధంగా ఒక పదిహైను బ్రహ్మ సంవత్సరాలు గడిచి పోయాయి. కాముని పున్నమ తర్వాత వచ్చే అమావాశ్య ని "శూన్య అమావాశ్య" గా పేర్కొన పడుతోంది.

దయా సముద్రుడైన ఆ పరమేశ్వరుడిని మరల సృష్టి ని సృజించడానికి శక్తి స్వరూపిణి అయిన ఆ అమ్మ ప్రేరేపించడంతో, అయన ఆదేశంతో మరల బ్రహ్మ సరి కొత్త యుగానికి ఆద్యం నేలకోలుపుతాడు. ఇన్ని రహస్యాలని సమీకరించ బడిన ఈ యొక్క రోజుని మనమందరం ఒక కొత్త దనాన్ని ఆహ్వానిస్తూ, ఆశిస్తూ ఈ పండగని జరుపు కోవడం జరుగుతుంది.